Mέσα απ’ την δυσάρεστη καθημερινότητά μας, αυτά τα τελευταία χρόνια της Παγκόσμιας Κρίσης, στην οποία προστέθηκε και η δική μας «ντόπια» κακή οικονομική κατάσταση, ήταν επόμενο να μας γεννιούνται και μερικές ιδέες για μετριασμό του προβλήματος. Ο καθένας μας, απ’ το επάγγελμά του μέσα, σίγουρα αντιλήφτηκε, ορισμένα προβλήματα, τα οποία και στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να είχαν λυθεί με πιο σωστό τρόπο για την χώρα μας και επομένως για όλους εμάς.
Με αυτό το σκεπτικό, τώρα και εγώ ακριβώς επειδή υπάρχει και χρόνος για τέτοιες σκέψεις (σωστές η λανθασμένες), τολμώ να τις αναφέρω, πιστεύοντας, πως τα παρακάτω αναφερόμενα, ίσως βοηθήσουν κάποια κατάσταση γενικά στην Εθνική μας Οικονομία, αλλά και στην διατήρηση και αύξηση αρκετών θέσεων εργασίας.
Λόγω του επαγγέλματός μου (πρώην Ξενοδοχειακός-επί 32 χρόνια), θ’ ασχοληθώ με την Τουριστική μας Βιομηχανία.
Απλά θα επικεντρωθώ στο θέμα Διατροφής ξένων τουριστών μας, αλλά και γενικά στα θέματα εξοπλισμού των ξενοδοχείων, με πολύ απλά λόγια. Δεν υπάρχει κανείς μας, που να μην γνωρίζει, πως η Μεσογειακή Διατροφή, είναι ποιοτικά, απ’ τις καλύτερες στον Πλανήτη μας. Το θέμα είναι πως εκτός από Ποιότητα, αυτό το είδος της Διατροφής είναι ακόμη και για την Ελλάδα, μία ανεκμετάλλευτη πηγή πλούτου, αλλά και μία λύση, για ανάπτυξη περαιτέρω επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα. Και αυτό γιατί η μεσογειακή Διατροφή (δηλαδή η καθαρά πατροπαράδοτη κουζίνα μας) και εύκολη σχετικά είναι στην εφαρμογή της, (δεν χρειάζονται και πολύ σπουδαίοι Σεφ), αλλά και οικονομική. Αφού βασίζεται στα ντόπια εξαιρετικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα μας. Και το σπουδαιότερο, ας πάψουμε επιτέλους να «πιθηκίζουμε», προσπαθώντας να προσφέρουμε στους ξένους τα «δικά» τους πιάτα! Στην Ελλάδα ο τουρίστας «διψάει» να ζήσει Ελληνικά! Να δοκιμάσει Ελληνικά κρασιά! Να διασκεδάσει ακούγοντας Ελληνική μουσική και να χορέψει Ελληνικά!...Ας μην τα ξεχνάμε αυτά!. Να μην ξεχνάμε ποτέ πως Ελλάδα προσφέρουμε στους επισκέπτες μας. Την ξένη κουζίνα και βέβαια θα τη βρουν, όσοι την επιζητούν στα πολύ καλά Ξενοδοχεία μας. Η οποία και απλά πρέπει να συμπληρώνει την Ελληνική!
Οπότε και σωστές καλλιέργειες μπορούν να εφαρμοστούν, αφού αποφασίσουν όσοι διαθέτουν καλή γη και ασχοληθούν, όσο το δυνατόν περισσότερο με τον πολύ σπουδαίο τομέα τους. Και αφού το Κράτος επιτέλους κατανοήσει, πως η επαρχία είναι μεγάλη ανάγκη, εκεί όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να βοηθήσει να εκσυγχρονισθούν οι δραστηριότητες. Ώστε και νέες επενδύσεις από Έλληνες να γίνουν και νέες θέσεις εργασίας να δημιουργηθούν. Και εξηγούμαι γιατί επί πλέον χρειάζονται όλα αυτά:
Ο στόχος μας είναι με τον Τουρισμό, να «κρατήσουμε» όσο μπορούμε τα έσοδά μας στην Χώρα μας. Μέχρι τώρα όμως γίνεται το αντίθετο. Για να τροφοδοτήσουμε τα ξενοδοχεία μας, καταφεύγουμε στην εισαγωγή τροφίμων, που τουλάχιστον μερικά από αυτά θα μπορούσαμε να τα παράγουμε στην Ελλάδα. Με αποτέλεσμα να είμαστε απλοί «παρατηρητές» τεράστιων κονδυλίων, με τα οποία πληρώνονται αυτές μας οι ανάγκες. Φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε κολώνες πάγου από χυμό πορτοκαλιών αμφιβόλου ποιότητας από την Βραζιλία, την στιγμή που τα πορτοκάλια μας, χιλιάδων τόνων μέχρι πρότινος, τα πετούσαμε στις χωματερές, για να εισπράξουμε εύκολα τις περίφημες επιδοτήσεις! Που σαν πρώτο μας μέλημα για τα πορτοκάλια (την καλύτερη φυσική «κονσέρβα βιταμινών), θα έπρεπε δια νόμου, να προσφέρονται σε μορφή φρέσκου χυμού, με χαμηλή τιμή, μια και το κόστος είναι πολύ μικρό, σε όλα τα σχολεία, κυλικεία, καφετέριες, γηροκομεία τον στρατό και τα νοσοκομεία. Για να μάθουν όλα τα Ελληνόπουλα την αξία του φρούτου αυτού, αντί να καταναλώνουν, τους κονσερβαρισμένους χυμούς με άρωμα πορτοκαλιού, αλλά και τα αμφιβόλου ποιότητας διάφορα αναψυκτικά, τα οποία και έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρον τον Πλανήτη!....
Δεν μπορέσαμε ούτε το μέλι μας, ούτε το βούτυρό μας όλα σε μερίδες, να προσφέρουμε στα περισσότερα των ξενοδοχείων μας.
Δεν θα αναφέρω το μοσχάρι, για το οποίο η χώρα μας δεν ενδείκνυται για μεγάλη παραγωγή. Θα πω όμως για την γαλοπούλα, την οποία «εισάγουμε» σε χιλιάδες τόνους.
Και εάν το ψάξουμε το θέμα βαθιά, θα βρεθούνε και άλλα προϊόντα. Π.χ τι γίνεται με τα κουνέλια….αλλά τι ερωτώ;….εδώ εισάγουμε κολοκυθόσπορο (πασατέμπο)! Από Τουρκία και Βουλγαρία!.....
Για να μην σας κουράζω η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα έπιπλα ξενοδοχείου, εστιατορίου και μπαρ, τα σερβίτσια (μαχαιροπήρουνα, σκεύη κουζίνας κ.λ.π.), την λινοστολή και….και…..και….
Θα βρεθούν εκείνοι που αμέσως θα πουν πως αυτά δεν γίνονται. Είναι μεγάλο λάθος αυτό.
Κανείς δεν θεωρεί πως όλα θα γίνουν αμέσως. Χρειάζεται Γνώση, χρειάζονται μελέτες και βέβαια οικονομικές ενισχύσεις. Με αποτέλεσμα όμως την ενδυνάμωση της Ελληνικής Οικονομίας. Η βαθιά Έρευνα η Γνώση, η Πίστη σε αυτό που στοχεύομε και βέβαια η Πειθαρχία στη Συνέπεια και προπάντων στη Συνέχεια, είναι η Βάση της Αλλαγής στην Πράξη της Κακής Νοοτροπίας μας!
Θα πρέπει να μπορέσουμε να επενδύσουμε σε εργοστάσια κατασκευής Ελληνικών ξενοδοχειακών προϊόντων, (σε συμπλήρωμα των ήδη υπαρχόντων-αλλά με πιο σύγχρονη παραγωγή) τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργούν σε τόπους κάπως κοντινούς των Τουριστικών θερέτρων (π.χ. Ρόδος- Κρήτη- Χαλκιδική) όπου η εποχιακή απασχόληση των χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων στην καλύτερη περίπτωση είναι 5μηνη. Αυτοί όλοι οι άνθρωποι σχεδόν ποτέ δεν μπορούν να συμπληρώσουν υπηρεσία για να πάρουν μία κανονική σύνταξη. Γι’ αυτό και συνεχώς προσπαθούν ν’ αλλάξουν επάγγελμα. Με αποτέλεσμα η εμπειρία τους να μην ωριμάζει και τα ξενοδοχεία να δυσκολεύονται να κρατήσουν ένα σταθερό επίπεδο καλής προσφοράς υπηρεσιών. Χρειάζεται όμως το κράτος να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες στους επενδυτές (μικρότεροι φόροι, χαμηλότερα ημερομίσθια των κανονικών-αφού αυτοί οι μισθοί θα είναι συμπλήρωμα της χειμωνιάτικης επιδότησης των ξενοδοχοϋπαλλήλων, αλλά και η εργασία θα μπορούσε ίσως να είναι 6ωρη αντί του οκταώρου). Το προσωπικό είναι η Ψυχή του κάθε Ξενοδοχείου, Εστιατορίου κ.λ.π. Και πρέπει να το πιστέψουμε αυτό.
Με την σωστή λοιπόν οργάνωση πολύ δουλειά και τα σύγχρονα μηχανήματα παραγωγής, θα μειωθούν οι εισαγωγές των ξενοδοχειακών αναγκών σε μεγάλο βαθμό. Και τα περισσότερα έσοδα από τον Τουρισμό θα μένουν στην χώρα μας! Με απώτερο όπως σκοπό και στόχο, όλα τα παραγόμενα προϊόντα, να είναι Ποιοτικά αλλά και Ανταγωνιστικά με τα ξένα. Γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε οι Έλληνες παραγωγοί και μεταπράτες, δεν είναι το Κέρδος αλλά το απαράδεκτο Υπερκέρδος! Εάν αυτήν την νοοτροπία δεν την εγκαταλείψουμε, ας συνεχίζουμε να καθόμαστε στον «θρόνο» της Άγνοιας μας κι’ ας συνεχίσουμε να καταστρέφουμε αυτήν την έρημη Πατρίδα. Εάν όμως αποφασίσουμε να διορθωθούμε, τότε όλοι οι Έλληνες καταναλωτές Πρέπει να προτιμούμε τα Ελληνικά Προϊόντα, όχι λόγω Εθνικισμού αλλά για το συμφέρον της χώρας μας, που τελικά είναι το Δικό μας συμφέρον!...
Όλοι μας θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, ανάλογες διορθώσεις από την εμπειρία μας στο επάγγελμα που εξασκούμε η κάποτε εξασκήσαμε.
Η εναλλαγή απόψεων και προτάσεων, δεν κάνει κακό. Έστω και εάν δεν μπορούμε εμείς από μόνοι μας να διορθώσουμε τις καταστάσεις. Ας τις συζητούμε τουλάχιστον. Και καλό κάνει και όλο και περισσότερα μαθαίνουμε…..Κάπου ίσως ακουστούνε όλα αυτά…….Έτσι νομίζω...έτσι ελπίζω......
