Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Προεκλογικός χρόνος Μηδέν για την χώρα.

Αν τι για ήρεμη καθημερινότητα και μετά από προβληματική Διακυβέρνηση της χώρας για περίπου έξη χρόνια, αναγκάζεται αυτή η χώρα να χάνει πάλι πολύτιμο χρόνο με εκλογές। Και βέβαια χωρίς αυτές δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει αυτό το Κράτος το οποίο βουλιάζει κάθε μέρα όλο και περισσότερο στον βούρκο της Αβεβαιότητας! Ήταν Ανάγκη μεγάλη να σταματήσει το Κακό! Εκείνο που μένει τώρα, είναι ν' αποκτήσει μία σταθερή αυτοδύναμη Κυβέρνηση, η οποία όμως και θα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος, που συσσωρεύθηκε πρόχειρα και απρογραμμάτιστα από το παρελθόν। Τότε που η χώρα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα χρόνια της κάποιας μεγαλύτερης από τώρα σταθερότητας, για να βάλει γερά θεμέλια ανάλογα με τις προτεραιότητες των βασικών αναγκών της। Εκείνο που μ' εκνευρίζει ( ένα από τα πολλά) είναι πως οι πολιτικοί μας του σήμερα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την νοοτροπία της πλειοδοσίας। Αυτό είναι πρόβλημα। Και είναι πρόβλημα γιατί όλα σχεδόν τα κόμματα (και περισσότερο τα αριστερά) μιλάνε για την άμεση ανάγκη της αύξησης του κατώτερου μισθού, χωρίς να τονίζουν πως πρώτα θα έπρεπε η εκάστοτε Κυβέρνηση να φροντίσει να ελέγξει την αισχροκέρδεια η οποία και εάν συνεχίσει να κινείται ανεξέλεγκτη, τότε πολύ απλά θα εξανεμίσει πολύ γρήγορα την όποια αύξηση μισθών। Εκεί μέχρι τώρα δεν γίνεται τίποτα। Εγώ δεν πιστεύω πως η κρατούσα Ελεύθερη Οικονομία, μπορεί να είναι και Ασύδοτη। Είναι η ανικανότητα της Πολιτείας να μεθοδεύσει τον απαραίτητο έλεγχο της Αγοράς, με Συνέπεια αλλά και με Συνέχεια। Και όποιος επαναλαμβάνει την ασύδοτη τιμολογιακή συμπεριφορά να βγαίνει από το "παιχνίδι" της Αγοράς, αλλά και να τιμωρείται εξοντωτικά। Μόνο έτσι ο "Ελληνάρας" θα ηρεμήσει। Όταν λειτουργεί ο Νόμος σωστά τότε όλοι αυτοί που παρανομούν θα μπούνε στο καβούκι τους। Προκειμένου να τα χάσουν όλα! Βασική προϋπόθεση όμως για να επιτύχει όλο αυτό το εγχείρημα, είναι οι όποιοι κυβερνώντες να είναι πρότυπα της Τιμιότητας και όχι αντιθέτως ν' αποτελούν την σάπια κεφαλή του Ψαριού! Δύσκολα πράγματα για να επανέλθουμε στην Τάξη। Αλλά τώρα Απαραίτητα। Γιατί εάν δεν γίνουν τότε η Ελλάδα απλά θ' αυτοκτονήσει!
Ας ελπίσουμε γιατί μόνο αυτό μας έχει απομείνει। Η Ελπίδα!.....Εγώ πάντως θέλω να ελπίζω।
Αλίμονο εάν παραιτηθώ!

Υπόλοιπα πολιτικών τηλεοπτικών συγκρούσεων!

Οι εικόνες μας τέλειωσαν। Οι περίφημες μονομαχίες των αρχηγών κομμάτων έληξαν। Στον αέρα δεν έμεινε κανένα άρωμα। Ούτε καλό ούτε κακό। Το μόνο που έμεινε σε πολλούς τηλεθεατές, είναι η απορία για το τι χρησιμεύουν όλα αυτά। Ο ψηφοφόρος πολίτης άλλα χρειάζεται। Αυτήν την ώρα, δεν θα διαλέξει από τηλεόρασης τον καλύτερο ηθοποιό। Πρέπει να διαλέξει στις 4του Οκτώβρη εκείνον για τον οποίο θεωρεί πως η ομάδα του μπορεί να "παίξει" καλύτερη μπάλα। Δεν παίζει λοιπόν κανένα ρόλο ο σωματότυπος, η κίνηση των χεριών και των ποδιών। Ούτε και τα σαρδάμ διαμορφώνουνε άποψη। Κι' αυτό όχι για να υποστηρίξω εμμέσως τον τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης। Αλλά για να τονίσω μία μεγάλη διαφορά του ενός με τον άλλο। Ο μέχρι τώρα Πρωθυπουργός της χώρας, δεν μπορεί Τώρα, μετά από 6ολόκληρα χρόνια, να δίνει μαθήματα και να εκφράζει κρίσεις। Επί πλέον να χρησιμοποιεί εκφράσεις (επανειλημμένως) όπως "καθαρές κουβέντες", "το μαχαίρι στο κόκκαλο", ΄"εγώ έχω το θάρρος ν' αντιμετωπίσω τα πολύ δύσκολα προβλήματα" εγώ", "εγώ", εγώ".......

Σε ποιούς το λέει;....Σε αυτούς που έζησαν τα αποτελέσματα της χαώδους διακυβέρνησής του;

Σ' εκείνους που μέχρι σήμερα πληρώνουν σαν πολύ μικρό παράδειγμα την αμόλυβδη τόσο όσο την πλήρωναν, όταν το βαρέλι το πετρέλαιο κόστιζε εκατόν σαράντα εννιά δολάρια;...

Μήπως μπόρεσε να ελέγξει τις τράπεζες;...Τα είκοσι χρόνια του ΠΑΣΟΚ για τα οποία αναφέρονται όλοι οι Νεοδημοκράτες, αυτήν την ομάδα οργάνωσε για να κυβερνήσει την χώρα;....Είναι προπόνηση ομάδος αυτή είκοσι χρόνια στο πάγκο;...Και τι έκανε με εκείνους που τον εξέθεσαν;.....Το μαχαίρι γιατί δεν το πήγε μέχρι το κόκκαλο;......Αφήστε που αν αντιδρούσε ΑΜΕΣΩΣ και απο την αρχή του προβλήματος και πήγαινε για εκλογές, σήμερα θα είχε διαφυλλάξει την πορεία του। Τώρα είναι φανερόν πως θα οδηγηθεί στο περιθώριο। Όσο για τον όποιοδήποτε άλλον υποψήφιο για Κυβερνήτη αυτής της χώρας, είναι φανερό πως δεν θα δίνονται πια πόλλές ευκαιρίες। Αυτήν την ουσιαστική διαφορά έχει ο μέχρι πρότινος Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης। Διαθέτει μία καλή αλλά δύσκολη ευκαιρία। Εάν τα καταφέρει η χώρα θα ωφεληθεί και ο κόπος του θ' ανταμειφτεί। Εάν όχι τότε θα έλθει και εδώ το τέλος.......

Όλα αυτά λοιπόν τα έχουμε εμπεδώσει σαν πολίτες। Δεν χρειάζεται, ούτε πάθος, ούτε θεατρινισμός। Όποιος ενδιαφερθεί για την χώρα, αυτός θα είναι και στο τιμόνι। Αργά η γρήγορα στην Ελλάδα ο λαός με την ψήφο του θα υποστηρίζει η θα κατεδαφίζει πολιτικούς। Αργήσαμε αλλά θα φτάσουμε κάποτε στην σωστή συμπεριφορά। Εκείνη που μακριά από φανατισμούς και κοντόφθαλμες λογικές, θα διαλέγει για την χώρα τους καλύτερους!

Μόνο έτσι θα επανακτήσει η Πολιτική τον θρόνο που της ανήκει!

Ελπίζω για την πατρίδα, να αρχίσει να συνέρχεται σε όλα τα επίπεδα, το συντομότερο δυνατόν। Το αντίθετο θα είναι επώδυνο!.......