Το επαναλαμβανόμενο ενδιαφέρον (στα χαρτιά μόνο) όλων των Κυβερνήσεων μέχρι τώρα, για την αύξηση της παραγωγής πρωτογενώς, στην Γεωργική και Κτηνοτροφική δραστηριότητα εκφράζεται μόνο για προεκλογικούς σκοπούς. Δεν αγγίζουν την ουσία. Όλοι γνωρίζουν, πως το λιγότερο που έχουν να κάνουν είναι να σκύψουν σοβαρά στο πρόβλημα και να βοηθήσουν τους πραγματικούς παραγωγούς στην προσπάθεια. Και όμως δεν το κάνουν. Δεν μπορούμε να πουλάμε π.χ. γιαούρτια στο εξωτερικό που έχουν μεγάλη ζήτηση, επειδή το εισαγόμενο γάλα αυξάνει το κόστος παραγωγής και δεν μπορούμε να διαθέσουμε τα γιαούρτια σαν παράδειγμα σε αγορές όπου αυξάνεται η ζήτηση. Αφού κατορθώσαμε να διώξουμε όλες τις μικρές και μεγάλες βιομηχανίες, ας αρχίσουμε τουλάχιστον με ταχύ ρυθμό να λύσουμε προβλήματα των Ελληνικών Προϊόντων στον πρωτογενή τομέα. Εδώ χρειάζονται επενδύσεις και βοήθεια αύξησης στην παραγωγή του γάλακτος. Η ίδια νοοτροπία πρέπει να γίνει και με τα αγροτικά λαχανικά και φρούτα. Να βρεθεί ένας τρόπος που θα βοηθήσει να μειωθεί η εκμετάλλευση του ενδιάμεσου εμπόρου, ο οποίος κόβει πιο ακριβά τιμολόγια αγορά από τον παραγωγό, για να μπορέσει να διαθέσει με μεγαλύτερο κέρδος στην αγορά τα διάφορα, προϊόντα που διακινεί. Δεν είναι δυνατό με αυτόν τον τρόπο να συναγωνιστεί την Τουρκία αλλά και άλλες χώρες οι οποίες παρουσιάζονται με πιο φτηνές τιμές. Π.χ στο Αννόβερο της Γερμανίας το καρπούζι το βρήκα να πωλείται 25 λεπτά, στην ίδια δηλαδή τιμή που το βρίσκουμε στην Ελλάδα. Πως μπορεί Τουρκία να δίνει αυτήν την τιμή;.....Άρα το προσφέρει πιο φτηνά από εμάς.
Το πρόβλημα είναι γνωστό και συντηρείται ακόμα χρόνια τώρα, γιατί το μυαλό μας είναι από την μία μεριά στο υπερκέρδος και στην άλλη στον φόβο της απώλειας ψήφων. Και τελικά χάνει η Ελλάδα εκατομμύρια ευρώ, αλλά και δισεκατομμύρια ακόμα. Αυτά όλα χρειάζονται πολύ μελέτη και γνώση του τι γίνεται στην Διεθνή Αγορά. Μας έφαγε η Στασιμότητα της εξέλιξης στην εκμετάλλευση των προϊόντων της Ελληνικής Γης που είναι και ένας πραγματικός Παράδεισος!
Θα κινηθούμε;....θα δουλέψουμε ποτέ για το μεγάλο Συμφέρον μας, που μας χαρίζει αυτός ο Τόπος;...η θα κλαψουρίζουμε συνέχεια, για την κατάντια μας;....ας ξεκινήσουμε λοιπόν ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ και ας σπρώξουμε εκείνους τους νέους μας, που προέρχονται από την επαρχία της Αγροτιάς και της Κτηνοτροφίας! Με ελεγχόμενες επιδοτήσεις για μία αρχή που θα βοηθήσει την χώρα εμάς και προπάντων θα δώσει θέσεις εργασίας πιο Ανθρώπινης, αφού θα γίνεται με μέσα σημερινά και με μεγαλύτερη απόδοση!.........
