Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, αρχίζει μέσα μας η αναζήτηση και ο απολογισμός της Ζωής μας. Αναζήτηση για όσα ζήσαμε μέχρι σήμερα αλλά μας έρχονται και στο νου αθέλητα και οι διάφορες αναμνήσεις. Αυτό δυστυχώς κρατάει πολύ λίγο, πολύ απλά γιατί ο χρόνος έγινε δυστυχώς αγαθό σε ανεπάρκεια. Θυμάμαι πόσο αργά ζούσαμε την καθημερινότητα….Πως απολαμβάναμε την απλότητα των καταστάσεων και πως οι άνθρωποι μεταξύ μας, είχαμε περισσότερη επαφή, συναισθήματα, επιθυμίες. Υπήρχαν και οι κακές στιγμές, τα προβλήματα, αλλά μας αρκούσαν λίγα και απλά «καλούδια». Η ψυχή μας ήταν πολύ πιο ήρεμη. Η διάθεση για Ζωή, πολύ πιο έντονη. Οι ελλείψεις μεγάλες, αλλά οι αντοχές μεγαλύτερες.Περπατούσαμε πολύ και την χοληστερίνη ούτε που την γνωρίζαμε. Δεν διαθέταμε το «μαγικό» κουτί της τηλεόρασης και μέσω ραδιοφώνου (πολύ καλός σύντροφος), ζούσαμε μια ονειρική πραγματικότητα. Εκείνο το θέατρο του Σαββάτου και ποιον δεν μάγευε.
Μία απλή εκδρομή σε κοντινά μέρη με το λεωφορείο η το καλοκαίρι τα μπάνια στις ελεύθερες πεντακάθαρες παραλίες…ήταν δώρα Ζωής!
Μαθητικά χρόνια με Πειθαρχία και Σεβασμό στους δασκάλους μας και όλους τους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς, αλλά και ξένους…..
Και βέβαια υπήρχε και η Αδικία και το Έγκλημα, η Ζήλια και το Μίσος…αλλά αυτά όχι τόσο έντονα….. Σε κάθε Ανθρώπινη Κοινωνία άλλωστε υπάρχει και το Καλό και το Κακό. Το θέμα είναι σε πιο μέγεθος και σε ποια συχνότητα το συναντούμε.
Η διάρκεια της Ανθρώπινης Ζωής και βέβαια ήταν πιο μικρή. Τα φάρμακα ακόμα δεν είχαν εξελιχθεί στον σημερινό βαθμό.
Είχαμε το μεγάλο κακό των διαφόρων πολέμων….περάσαμε και τον φόβο της χολέρας…Τον καρκίνο τον είχαμε αλλά δεν τον γνωρίζαμε και τον θεωρούσαμε «διαβολική ασθένεια»!.....Έτσι ζούσαμε όσο ζούσαμε, απολαμβάνοντας όμως περισσότερο και συχνότερα μία καθαρότερη Φύση. Την Ανατολή και την Δύση του ήλιου….από τα ωραιότερα δώρα στην Ζωή μας……
Σήμερα….τα πράγματα έχουν τελείως αλλάξει. Προς το πολύ καλύτερο όσον αφορά την ευκολία στην καθημερινότητα, αλλά για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε αυτήν την ευκολία, θυσιάσαμε όλο τον ελεύθερο χρόνο μας…..Χάσαμε την ησυχία μας…… χάσαμε την ηρεμία μας. Χάθηκε η γειτονιά! Τα παιδιά χάσανε το παιχνίδι στην αλάνα! Κλειστήκαμε στα σπίτια μας και φοβόμαστε μήπως το παραβιάσει κάποιος! Ζούμε παραπάνω χρόνια χάρη στα φάρμακα, που έχουν εξελιχθεί. Μας βομβαρδίζουνε με κάθε λογής φάρμακα που σκοπό δεν έχουν μόνο την αντιμετώπιση της πάθησής μας. Αλλά και τον υπερπλουτισμό κυκλωμάτων που νέμονται σήμερα με τον χειρότερο τρόπο την Υγεία. Η Ακρίβεια παντού και σε όλα, έχει αφαιρέσει προκλητικά από τον Άνθρωπο ένα μεγάλο κομμάτι πραγματικής Ποιότητας της Ζωής. Η Ανεργία σε απίστευτα ύψη. Οι γέροντες και οι γερόντισσες δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δυνατότητες για ν’ αντιμετωπίσουν έναν αξιοπρεπή τρόπο Ζωής. Τα πάντα έγιναν για το Κέρδος. Δεν έχει μείνει τίποτα για Κοινωνική Πρόνοια. Δεν υπάρχει χρόνος όχι για μία Ανατολή του Ήλιου, αλλά και εάν βρεθεί γυρεύουμε κάπου να ησυχάσουμε από όλα αυτά που ακούμε που γίνονται στον Κόσμο. Η τηλεόραση μας βομβαρδίζει με δυσάρεστες συνεχώς ειδήσεις. Οι παρουσιαστές συναγωνίζονται στο ποιος θα περιγράψει ένα οποιοδήποτε έγκλημα, όσο πιο πολύ πιο έντονα μπορεί ποντάροντας στην μεγαλύτερη τηλεθέαση του καναλιού στο οποίο εργάζεται. Αυτή η περιβόητη Τηλεθέαση και Ακροαματικότητα, είναι σήμερα οι Δυνάστες μας. Ακούσαμε πολλές φορές Ανάπτυξη. Ακούσαμε μάλιστα για πρωτιές σε αυτόν τον τομέα. Δεν θα ξεχάσω το πως « η Ελλάδα τρέχει με ρυθμούς Ανάπτυξης μεγαλύτερους από αυτούς της Ευρώπης»! Πως «η Οικονομία μας είναι αρκετά Εύρωστη»! Ακούσαμε πως μας «δείχνουν» με θαυμασμό στην Ευρώπη! Και μετά ξαφνικά βρεθήκαμε στον Πάτο! Είχαμε φαίνεται ερμηνεύσει την Ευρωπαϊκή μούντζα που μας στείλανε οι Ευρωπαίοι για «θαυμασμό»!
Τώρα πως να ηρεμήσει η ψυχή μας;…..
Ελάτε να πάρουμε όλοι μαζί, τους λογαριασμούς για την συντήρηση του αυτοκινήτου, του κινητού, του σταθερού, των κοινοχρήστων (τι να πει και αυτός που δεν ευτύχησε να έχει δικό του σπίτι;)κ.λ.π.,κ.λ.π.,κ.λ.π. και ελάτε να ηρεμήσουμε όλοι μαζί. Ελάτε να εξηγήσουμε στους νέους μας για το τι πρέπει να κάνουν. Ελάτε να πούμε στους εαυτούς μας, για το από που ξεκινήσαμε και το που φτάσαμε…..
Τώρα όμως η χρονιά αλλάζει……Το 2010 ξεψυχάει! Το 2011 βρίσκεται έτοιμο να ξεκινήσει …..
Εμείς στεκόμαστε ακόμα όρθιοι! Η γενιά μας άλλωστε που πέρασε από πολλά καλά και περισσότερα κακά, καλά προπονημένη, είναι έτοιμη ν’ αντιμετωπίσει και τα χειρότερα από ότι ακούμε…..Εμείς όμως θ’ αμυνθούμε. Θα το πολεμήσουμε το πράγμα. Θα σφίξουμε τα δόντια μας. Έτσι και αλλιώς Εμείς δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε την γενική κατάσταση στον Κόσμο! Μην ξεχνούμε πως ο Άνθρωπος είναι την ίδια στιγμή το καλύτερο και το χειρότερο ον επί της Γης! Μην το ξεχνούμε αυτό. ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ!
Και ο Καινούργιος Χρόνος να μας δώσει λίγη έστω περισσότερη Ηρεμία, Εργασία και Ασφάλεια! Ένα χαμόγελο!.......
