Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Τελικά τον Τουρισμό τον εκτιμούμε στη Ελλάδα;....

Και εάν ναι, τότε με ποιόν τρόπο το δείχνουμε;...Εγώ πιστεύω πως μετά από 30 χρόνια εργασίας σε αυτόν τον χώρο που θέλουμε να ονομάζουμε "Εθνική Βιομηχανία μας"
δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ευθέως, πως δυστυχώς όχι μόνο δεν εκτιμούμε τις δυνατότητες αυτής της χώρας ( που είναι απίστευτα άπειρες) στον τομέα του Τουρισμού αλλά και σαν υπεύθυνο κράτος δεν έχουμε κανένα πρόγραμμα για το που στοχεύουμε να φτάσουμε. Και επί πλέον εάν αποφασίσουμε και κάτι σωστό, θα είναι περιστασιακό χωρίς συνέπεια και συνέχεια. Επειδή το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση, εγώ τηλεγραφικά θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις παρατηρήσεις μου.
1)Τουρισμός δεν σημαίνει μόνο χαμόγελο του υπαλλήλου. Ο υπάλληλος αυτός για να χαμογελάσει με την ψυχή του πρέπει να αισθάνεται πως μπορεί να ζει σε αυτήν την χώρα 12 μήνες και όχι μόνο 4 η 5 στην καλύτερη περίπτωση. Κάναμε ποτέ τίποτα γι' αυτό;...Δύσκολες λύσεις αλλά θελήσαμε ποτέ σαν κράτος να καλυτερέψουμε τουλάχιστον την ζωή των χιλιάδων αυτών υπαλλήλων;...
2)Τουρισμός είναι καθαριότητα ΠΑΝΤΟΎ! Είναι ΑΣΦΑΛΕΙΑ παντού!..Είναι έλεγχος ποσίμου νερού ΠΑΝΤΟΎ! Είναι Βιολογικοί σταθμοί ΠΑΝΤΟΥ! Είναι εξασφάλιση Κέντρων Υγείας και νοσοκομείων ΠΑΝΤΟΎ! Είναι πλήρες και ασφαλές οδικό δίκτυο ΠΑΝΤΟΥ!...κ.λ.π.
3)Επειδή λοιπόν χρειάζονται τόσα μέσα για να βοηθηθεί ο Τουρισμός μας και είναι αδύνατον να τα έχουμε όλα μαζύ...τότε ορίζουμε ένα χάρτη Δράσης όπου θα ορίζονται οι περιοχές που ήδη έχουν προβλήματα σαν τ' ανωτέρω και θα μπαίνουν σε προτεραιότητα. Δεν θα ανοίγουμε νέες πληγές πριν επουλώσουμε τις παλιές.
4)Οι επικεφαλής του αναμενόμενου (ΠΌΤΕ;) υπουργείου Τουρισμού είναι ανάγκη ουσιαστική να περιλαμβάνουν στα επιτελεία τους άτομα -στελέχη επιτυχημένα γενικά, στον Τουρισμό (μετά το τέλος της καριέρας τους )τα οποία και θα μπορούν να μεταδίδουν στους υπόλοιπους συναδέλφους τους την πραγματική εικόνα ανάγκης των διαφόρων υπηρεσιών.
5)Η Γνώση πρέπει να είναι ο απόλυτος στυλοβάτης της όλης υπόθεσης. Τι κάνουμε για τις Ξενοδοχειακές μας σχολές;....Είμαστε ήσυχοι;.... Εάν είχαμε ενδιαφερθεί πραγματικά για αυτές, σήμερα η Ελλάδα θα μπορούσε να διαθέτει μεγάλες Ξενοδοχειακές Σχολές που θα απασχολούσαν φοιτητές από όλη σχεδόν την Μέση Ανατολή αλλά και Ευρώπη!.....
6)Σκεφτήκαμε ποτέ να συνδέσουμε τις τεράστιες καταναλώσεις των πελατών μας με τα κατά το δυνατόν περισσότερα Ελληνικά προϊόντα;....Κάτι γίνεται βέβαια. Όχι όμως στον βαθμό που θα μπορούσαμε. Π.Χ το μέλι και το βούτυρο μας σε μερίδες, τα πορτοκάλια μας που αντί να στίβονται σε όλη την Ελλάδα και στα σχολεία μας ακόμα, πετιούνται στις περιβόητες χωματερές! Αυτήν την γαλοπο΄λα επίτέλους δεν μπορούμε να την παράγουμε;..Τόσο κακομοιριά και μιζέρεια μας κατατρώγει; Γιατί επί τέλους όλα τα χρήματα που εισπράτονται (και πολύ καθυστερημένα ) από τις Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις επιστρέφουν κατά τα τρία τέταρτα στις ξένες αγορές για να αγοράσουμε νέα εφόδια (τρόφιμα , έπιπλα και σκεύη που ούτε και εκεί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε).
7)Τελικά δεν μπορούμε και δεν πρέπει Όλοι να γίνουμε ούτε ξενοδόχοι ούτε και εστιάτορες.Αυτό πρέπει να το χωνέψουμε. Καλή η Ελευθερία του ατόμου, όταν όμως γίνεται καλή χρήση. Ας τελειώνουμε με αυτά τα απαράδεκτα μπαράκια (τα ύποπτα εννοώ), που κοντεύουν να μας καταστρέψουν. Ας αφυπνησθούμε σαν Κράτος επί τέλους. Χρειαζόμαστε τους καλούς τουρίστες και όχι τους ξεπεσμένους. Δεν εκφράζω ρατσισμό αλλά μιλάω για επιχειρήσεις που θ' αποδίδουν κέρδος και όχι ζημιά. Ποιότητα υπηρεσιών με ανάλογες σωστές τιμές. Όποιος δεν συμμορφώνεται να βγαίνει απ' το παιχνίδι. Γιατί απλά δεν έιναι παιχνίδι. Μιλάμε για Εθνική Βιομηχανία.


Ποτέ δεν θα υποστηρίξω πως όλα αυτά που αναφέρω πιο πάνω είναι και απλά και εύκολα.
Οπως ποτέ δε θα δεχθώ την άποψη πως είμαστε μέχρι τώρα στον σωστό δρόμο. Αντίθετα πιστεύω πως σαν Κράτος δεν αντιλήφθήκαμε το πόσο εύθραυστη απαιτητική και δύσκολη είναι η παροχή σωστών υπηρεσιών του Τουρισμού γενικά......Ελπίζω να προλάβω κάτι να αντιληφτώ πως γίνεται για τον Τουρισμό τουλάχιστο σε αυτόν τον Τόπο!...


Πριν τελειώσω όμως είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω τα καλύτερα για μερικούς ιδιώτες μεγαλοξενοδόχους, μικροξενοδόχους, εστιάτορες κ.λ.π., που με τις προσπάθειές τους τις προσωπικές πλέον ξεπερνούν όλα τα προβλήματα που δεν τους λύνει αλλά τους δημιουργεί το ίδιο το Κράτος και μας αντιπροσωπεύουν επάξια στο εξωτερικό.