Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Μέσα σε όλη την ζοφερή κατάσταση τώρα έχουμε και δολοφονίες!



Ένας νέος άνθρωπος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ και από ότι φαίνεται και εκ προμελέτης! Και αυτό από αιτία τις αντίθετες πολιτικές απόψεις. Γιατί  δεν ειδοποιείς τηλεφωνικά έναν «εκτελεστή», και πολλούς άλλους ομοϊδεάτες σου, να σε βοηθήσουν να «ξεκάνεις» κάποιον έτσι απλά για μία οποιαδήποτε διαφωνία. Μία οικογένεια έχασε το παιδί της, έτσι στα καλά καθούμενα. Ας το κάνουμε δικό μας αυτό και ας το κάνουν και αυτοί που συνέργησαν  στο έγκλημα! Αν η Δημοκρατία μας ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές, λυπάμαι που συνυπάρχω σε μία τέτοια Κοινωνία! Νομίζω πως τα κόμματα μας «νάρκωσαν» τόσα χρόνια με τα καμώματά τους. Η  Βουλή το ουσιαστικό εργαλείο Τάξης και Πειθαρχίας του Πολιτικού Κόσμου, ξέφυγε από την πραγματική ρότα της. Η Δικαιοσύνη προσπαθεί να βρει και να υποστηρίξει το δίκιο η το άδικο, μέσα από χιλιάδες  νομικά παράθυρα και παραθυράκια. Με αποτέλεσμα να μη μπορεί να λειτουργήσει  αστραπιαία……….Και φτάνουμε στην σημερινή κατάσταση, που αύριο κιόλας μπορεί να είναι χειρότερη για να μην πω χαώδης! Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και δεν μπορούμε (δεν έχουμε και το δικαίωμα άλλωστε) να μας προσπερνούν τα θύματα και οι θύτες και να «σφυρίζουμε» αδιάφορα.
Δεν αρκεί μόνο η διόρθωση των αριθμών. Δεν αρκεί μόνο να σωθούμε οικονομικά. Αλλά και σαν Κοινωνία πρέπει να βρεθεί ο τρόπος (από χτες), να σέβεται ουσιαστικούς ξεκάθαρους Νόμους, που θ’ αφορούν πολίτες, πολιτικούς και όλους τους Δημόσιους Λειτουργούς. Όρια συμπεριφοράς και τρόποι  κομματικού ανταγωνισμού, χωρίς απειλές, χωρίς βωμολοχίες. Χωρίς συμπεριφορές που προσβάλλουν όλους μας.
Η Ελλάδα δεν σηκώνει πια άλλες οικονομικές θυσίες, αλλά παράλληλα δεν αντέχει πια και την Ανασφάλεια, τον Τρόμο και τις απειλές από τον καθένα. Όποιος στοχεύει να συμμετέχει στο Κοινοβούλιο, είναι υποχρεωμένος να σεβαστεί όλον το υπόλοιπο κόσμο και προπάντων τον χώρο της Βουλής. Ειδάλλως να θεωρείται  ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να συμμετέχει στα βουλευτικά έδρανα.
Όσο για την Δικαιοσύνη, ν’ ανοίξει το βήμα της και να προχωρήσει όσο γρήγορα μπορεί στην διαλεύκανση των τεράστιων οικονομικών σκανδάλων, γιατί όσο καθυστερεί η Παραδειγματική Τιμωρία, τόσο και θ’ αποθρασύνονται οι συμπεριφορές διαφόρων.
Ελπίζω πως έστω την ύστατη ώρα, η Ελλάδα θα μαζέψει τα κομμάτια της. Εκτός και εάν καθυστερήσει! Ο δε Λαός πρέπει να σταθεί και αυτός στο ύψος του και να καταλάβει, πως για να ευτυχίσει κάποτε, η λύση βρίσκεται στην προσπάθεια για το Εμείς και όχι για το Εγώ! Αυτό είναι που μας κατέστρεψε………..