Η προχειρότητα, η απείθεια στους Νόμους, ο Ωχαδερφισμός, το ατέλειωτο ΕΓΩ, το εύκολο και βέβαια παράνομο κέρδος, η απουσία κάθε σεβασμού στον συμπολίτη είναι οι αιτίες που έφεραν αυτήν την άτυχη χώρα σήμερα, εκεί που μας έφεραν.
Βαρέθηκα να γράφω για προβλήματα και απαισιόδοξες καταστάσεις. Δεν μπορούμε ούτε ν' αναπνεύσουμε πια λίγο "καθαρό" αέρα. Ακόμα και στην πραγματικότητα κοντεύουμε να πεθάνουμε πνιγμένοι στην μόλυνση που εμείς οι ίδιοι παράγουμε άπό την ηλίθια νοοτροπία μας. Λες και ο καθένας μας μπορεί να φτιάξει την δική του ατμόσφαιρα. Και βέβαια αυτό το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας. Και όλοι άλλοι το έχουν....Ακόμα και οι πιο μεγάλοι οι πιο προχωρημένοι οι πιό λογικοί. Αλλά εμείς πρώτοι και καλύτεροι. Στο κακό πάντα οι πρώτοι!!!! Και όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι, τότε ψαχνόμαστε πως να κρυφτούμε και να ρίξουμε την ευθύνη στους άλλους! Πάντα αυτοί οι ΑΛΛΟΙ φταίνε και ποτέ εμείς!
Και πως θ' αλλάξει αυτό;......Τι πρέπει να γίνει δηλαδή;.................
Εγώ το βλέπω από τώρα......Απίστευτο, αλλά για την Ελλάδα, όλα είναι δυνατόν να γίνουν.....
Κάποια ημέρα η και νύχτα, όταν οι μεγαλουπόλεις μας παραγίνουν κόλαση (γιατί ήδη τώρα είναι μία κόλαση), σαν τρελλοί θα πάρουμε τα βουνά. Τα καμμένα όμως βουνά, όπου ούτε φύλλο πράσινο δεν θα υπάρχει. Και τότε θέλω να δω εγώ, τι θα μας χρησιμεύσουν οι διαμερισματάρες, οι μαιζονέτες, οι χιλιάδες πισίνες, τα πανάκριβα 4Χ4 , τα γιώτ και δεν ξέρω εγώ τι άλλο δείγμα-απόκτημα της ανθρώπινης και μάταιης ιδιοκτησίας χωρίς πραγματικό μέλλον για Ζωή. Κτίσαμε πύργους στην άμμο. Φτιάξαμε κράτος αδύναμο, απλά παραφάγαμε, παραήπιαμε και από την κραυγή " άσπρο πάτο", φτάσαμε στον Πάτο!
Θα ενωθούμε για να αποφύγουμε την τελική καταστροφή;......θα "μαζευτούμε" από τις ατέλειωτες ανεδαφικές επιθυμίες μας;....θα πειθαρχήσουμε στους Νόμους της Ζωής;........
Εάν όχι, τότε ας προλάβουμε τουλάχιστον να σώσουμε τα ίδια τα παιδιά μας. Τα οποία και τελικά δεν μας φταίνε σε τίποτα. Εμείς ούτως η άλλως αξίζουμε μια μεγάλη Τιμωρία! Και αυτό ακόμα είναι Κάτι καλό πριν εξαφανιστούμε από μια Ζωή που δεν την αξίζουμε!......
Βαρέθηκα να γράφω για προβλήματα και απαισιόδοξες καταστάσεις. Δεν μπορούμε ούτε ν' αναπνεύσουμε πια λίγο "καθαρό" αέρα. Ακόμα και στην πραγματικότητα κοντεύουμε να πεθάνουμε πνιγμένοι στην μόλυνση που εμείς οι ίδιοι παράγουμε άπό την ηλίθια νοοτροπία μας. Λες και ο καθένας μας μπορεί να φτιάξει την δική του ατμόσφαιρα. Και βέβαια αυτό το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας. Και όλοι άλλοι το έχουν....Ακόμα και οι πιο μεγάλοι οι πιο προχωρημένοι οι πιό λογικοί. Αλλά εμείς πρώτοι και καλύτεροι. Στο κακό πάντα οι πρώτοι!!!! Και όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι, τότε ψαχνόμαστε πως να κρυφτούμε και να ρίξουμε την ευθύνη στους άλλους! Πάντα αυτοί οι ΑΛΛΟΙ φταίνε και ποτέ εμείς!
Και πως θ' αλλάξει αυτό;......Τι πρέπει να γίνει δηλαδή;.................
Εγώ το βλέπω από τώρα......Απίστευτο, αλλά για την Ελλάδα, όλα είναι δυνατόν να γίνουν.....
Κάποια ημέρα η και νύχτα, όταν οι μεγαλουπόλεις μας παραγίνουν κόλαση (γιατί ήδη τώρα είναι μία κόλαση), σαν τρελλοί θα πάρουμε τα βουνά. Τα καμμένα όμως βουνά, όπου ούτε φύλλο πράσινο δεν θα υπάρχει. Και τότε θέλω να δω εγώ, τι θα μας χρησιμεύσουν οι διαμερισματάρες, οι μαιζονέτες, οι χιλιάδες πισίνες, τα πανάκριβα 4Χ4 , τα γιώτ και δεν ξέρω εγώ τι άλλο δείγμα-απόκτημα της ανθρώπινης και μάταιης ιδιοκτησίας χωρίς πραγματικό μέλλον για Ζωή. Κτίσαμε πύργους στην άμμο. Φτιάξαμε κράτος αδύναμο, απλά παραφάγαμε, παραήπιαμε και από την κραυγή " άσπρο πάτο", φτάσαμε στον Πάτο!
Θα ενωθούμε για να αποφύγουμε την τελική καταστροφή;......θα "μαζευτούμε" από τις ατέλειωτες ανεδαφικές επιθυμίες μας;....θα πειθαρχήσουμε στους Νόμους της Ζωής;........
Εάν όχι, τότε ας προλάβουμε τουλάχιστον να σώσουμε τα ίδια τα παιδιά μας. Τα οποία και τελικά δεν μας φταίνε σε τίποτα. Εμείς ούτως η άλλως αξίζουμε μια μεγάλη Τιμωρία! Και αυτό ακόμα είναι Κάτι καλό πριν εξαφανιστούμε από μια Ζωή που δεν την αξίζουμε!......
