Είναι τρεις μέρες, που αντιμετωπίζουμε μία από τις χειρότερες πυρκαϊές της πατρίδας μας. Μέχρι αυτήν την στιγμή κάηκε το μεγαλύτερο κομμάτι πράσινου πνεύμονα της Αττικής. Κάηκαν σπίτια, κοπάδια και τρέμουμε στην ιδέα πως μπορεί να έχουμε και ανθρώπινα θύματα. Τώρα όμως όλα αυτά γίνονται. Που έφτασε η φωτιά στο σπίτι μας. Και αρχίζουμε και ψάχνουμε για ευθύνες. Για το ποιος φταίει δεν είναι καθόλου δύσκολο να το βρούμε. Φταίει από ανέκαθεν το κάθε πολιτικό σύστημα που διακυβέρνησε αυτήν την χώρα, γιατί προκλητικά Ποτέ δεν κάθισε να εργαστεί σοβαρά για θέματα προληπτικής πυροπροστασίας. Μεγάλο θέμα και πολύπλοκο. Αλλά θα γινότανε σιγά-σιγά χρόνο με τον χρόνο και βέβαια δεν θα προφύλασσε την Ελλάδα από όλες τις πυρκαϊές. Δεν θα επέτρεπε όμως αυτού του μεγέθους τις καταστροφές. Το Κράτος θα είχε φροντίσει να μην επιτρέπει την εκτός σχεδίου οικοδόμηση.Αυτό το ανοιχτό "παράθυρο" της διαφθοράς και της αταξίας είναι η μεγαλύτερη αιτία της σημερινής κατάντιας. Θα φρόντιζε το Κράτος να προσθέτει συνεχώς κάθε χρόνο και νέα μέσα πρόληψης πυρκαϊάς στα δάση. Όπως ζώνες πυροπροστασίας, καθάρισμα κάθε χρόνο των ξερών χόρτων (από τις κυριώτερες αιτίες μετάδοσης της πυρκαϊάς), φύλακες παρατηρητές τους καλοκαιρινούς μήνες και επέκταση δικτύου ύδρευσης σε καίρια σήμεία.....Αλλά δεν φταίει μόνο το κεντρικό Κράτος. Φταίει και η τοπική Αυτοδιοίκηση κάθε περιοχής, η οποία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της κάποτε. Αλλά και το κεντρικό Κράτος και οι τοπικές Αυτοδιοικήσεις ανέκαθεν ενδιαφέρονται μόνο για ενέργειες που κατά την γνώμην τους, θα ωφελήσουν το σύνολο των ψήφων τους. Αυτοί οι ψήφοι είναι το Α και το Ω της καταστροφής της Ελλάδας! Και τώρα έρχομαι και σε εμάς. Τους αιώνιους ανεύθυνους. Που τελικά είμαστε οι κυριώτεροι υπεύθυνοι, γιατί ψηφίζουμε πολιτικές ομάδες, όχι γιατί παρακολουθούμε τα έργα τους για το σύνολο (στο οποίο συμμετέχουμε και εμείς), αλλά ακολουθούμε σαν φοβισμένα σκυλάκια τις υποσχέσεις τους, ελπίζοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας, να μας βοηθήσουν να δρέψουμς και εμείς κανένα "κόκκαλο" με τον τρόπο που αυτοί γνωρίζουν και που εμείς δήθεν δεν εγκρίνουμε. Αλλά ψηφίζουμε όμως σταθερά......
Αυτή η πορεία όμως τελειώνει. Και τελειώνοντας αυτή τακτική ( γιατί έτσι λειτουργούμε γενικά σε όλες μας τις δραστηριότητες), τώρα "μάζεψε" μεγάλο πρόβλημα. Και το οποίο δεν θα λυθεί εάν όλοι μας δεν αλλάξουμε αυτήν την καταστρεπτική νοοτροπία μας. Τέρμα το "Ωχ αδερφέ, και τι έγινε;"....Τώρα όλα τα κεφάλια μέσα και καλό κράτημα αναπνοής! Αναγκαστικά και με πολύ ζόρι ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Γιατί δυστυχώς δεν είναι μόνο οι φωτιές το πρόβλημα. Έχουμε πνιγεί κυριολεκτικά στα προβλήματα. Τέλος το "χαλαρά" και ανεύθυνα. Θα βρούμε πολύ σκληράδα στο διάβα μας. Καλά κουράγια!..........
