Το Κατάρ, αυτή η άγονη χερσόνησος – πόλη κράτος στον Περσικό Κόλπο,
είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε κοιτάσματα πετρελαίου και
υδρογονανθράκων.
«Καταλαμβάνοντας» η Τουρκία το Κατάρ θεωρεί ότι βρίσκεται ένα βήμα
εγγύτερα στα σχέδια της για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά
υπολογίζει δίχως τους ξενοδόχους, δηλαδή τη Σαουδική Αραβία, που δεν
εκχωρεί σε κανέναν την ηγεμονική της θέση ως «αφεντικό» των Αράβων της
Μέσης Ανατολής (εκτός Αιγύπτου), και τις ΗΠΑ που δεν εκχωρούν σε κανέναν
τον παραμικρό έλεγχο των ενεργειακών πηγών του πλανήτη.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε ότι η
Τουρκία έχει αποφασίσει να μεταφέρει στρατεύματα στη βάση στο Κατάρ,
επειδή, όπως λέει, είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της ασφάλειας του
συμμάχου της, μετά την απόφαση διακοπής των διπλωματικών σχέσεων
γειτονικών προς αυτό χωρών.
Ο Τσαβούσογλου, είχε το Σάββατο σε συνάντηση που είχε με τον ομόλογό
του, του Μπαχρέιν, σεΐχη Χαλίντ Μπιν Αχμέντ Αλ Χαλίφα, όπου τόνισε ότι ο
στόχος του τουρκικού κράτους είναι η διατήρηση της ασφάλειας και της
σταθερότητας στον Κόλπο, προσθέτοντας ότι δεν απευθύνεται σε καμία χώρα
του Κόλπου ξεχωριστά.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι η Τουρκία
θα υποστηρίξει το Κατάρ και θα διατηρήσει συγχρόνως καλές σχέσεις με τις
άλλες χώρες του Κόλπου, αλλά προς το παρόν δεν επέκρινε άμεσα τη
Σαουδική Αραβία.
Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και η
Αίγυπτος τη Δευτέρα με μια συντονισμένη ενέργεια έκοψαν όλους τους
δεσμούς τους με το Κατάρ, κατηγορώντας το ότι υποστηρίζει την
τρομοκρατία και συγκεκριμένα τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και την
οργάνωση Ισλαμικό κράτος.
Να σημειωθεί εδώ ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να
επιτρέψουν την εγκατάσταση 5.000 Τούρκων στρατιωτών στο Κατάρ, διότι
αυτό θα μετατρέψει το πλούσιο εμιράτο σε τουρκικό προτεκτοράτο, ενώ υπό
τουρκική προστασία θα συνεχίσει να είναι ο χρηματοδότης του παγκόσμιου
τζιχαντισμού.
Η Τουρκία πλέον πρέπει να αντιμετωπιστεί ανοιχτά από τον δυτικό κόσμο
ως μια περιφερειακή δύναμη αστάθειας και αναλόγως να βρεθούν και οι
τρόποι επίλυσης του τουρκικού προβλήματος.