Η περίοδος από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ήταν μία
καθοριστική για την χώρα περίοδος. Και ενώ θα έπρεπε να είχαμε μπορέσει σαν
χώρα να μπούμε σε ένα δρόμο ουσιαστικής Ανάπτυξης σε όλους τους τομείς, διαλέξαμε
τους εύκολους και επικίνδυνους δρόμους μίας άκρατης υπερκατανάλωσης αλλά και
ενός ατέλειωτου μιμητισμού. Στις
εκφράσεις, τις συμπεριφορές, όπως την εμφάνιση (ντύσιμο), την μουσική, τον
στίχο στο τραγούδι και τον χορό, που δεν
έχουν καμία θέση, με την Ελληνική κουλτούρα και δεν δένει καθόλου με τα
μέχρι τότε χαρακτηριστικά της Ελληνικής Οικογένειας. Δημιουργήθηκε δε παράλληλα
και μία νοοτροπία, η οποία έπειθε τα νέα παιδιά, πως όποιος αντιτίθεται σε όλα
τα ανωτέρω, απλά ήταν ξεπερασμένος και δεν έκανε τίποτα άλλο, από το να
καταπιέζει τις νεώτερες γενιές. Και έτσι
χωρίς κανένα όριο, φτάσαμε σε καταστάσεις για μένα απαράδεκτες. Και
σίγουρα τα νέα παιδιά δεν ήταν
και δεν είναι υπεύθυνα για όλα αυτά. Και βέβαια είναι λογικό να υπάρξουν
πάντα στο Μέλλον αλλαγές διάφορες. Το
ακόρεστο όμως υπερκέρδος διαφόρων επιχειρηματιών Τηλεοπτικών εκπομπών,
κατασκευαστών-σχεδιαστών ρούχων, παραγωγών ραδιοφώνου, αλλά και εκδοτών
περιοδικών και άλλων εντύπων, είναι αυτό που οδήγησε την Κοινωνία των Νέων
παιδιών σε ένα πιθηκισμό σε ότι διαφημίζεται συνεχώς από παντού, σαν «μοντέρνος
τρόπος» Ζωής. Φτάσαμε στο σημείο εμείς οι γονείς, να αισθανόμαστε άσχημα και
άβολα εάν το παιδί μας, δεν μπορεί να διασκεδάσει ένα ολόκληρο Παρασκευοσαββατοκύριακο
στα διάφορα κλαμπς και άλλα συναφή κέντρα δοιασκέδασης. Είναι πλέον
επιβεβλημένο να «Πρέπει» να μπορεί ν’
αγοράσει ο γιος η η κόρη μας, το ακριβό αλλά τρυπημένο στα γόνατα μπλου τζιν, η
την τάδε μάρκα μπλούζας! Έπρεπε (και το
επέβαλλε το μοντέρνο «σαβουάρ βιβρ») να μην κυκλοφορεί κανένας χωρίς να φέρει
στην πλάτη η στο στήθος του ένα σήμα κάποιας εταιρείας. Αυτό μας φέρνει στο
νου, Αμερικάνικα έργα με καουμπόϋδες να περιφρουρούν τα σημαδεμένα κοπάδια ζώων
τους. Με αυτή την νοοτροπία της ακόρεστης
κατανάλωσης γέμισαν οι ντουλάπες
παλιόρουχα και παπούτσια κάθε μορφής και μόδας. Είναι και αυτός λόγος εκτός από την ουσιαστική οικονομική
σήμερα αδυναμία των πολιτών, που τουλάχιστον για 2-3 χρόνια οι περισσότεροι
πολίτες έχουν άφθονα ρούχα για να περάσουν. Και τα καταστήματα που είχαν
υπερτριπλασιαστεί από αυτήν την υπερκατανάλωση, σήμερα κλείνουν δεκάδες την
ημέρα…………
Όλα αυτά γιατί τα
τεράστια συνεχόμενα κονδύλια που μπήκαν στην Ελλάδα τόσα χρόνια, αλλά και η
εγκληματική προσφορά δανείων ακόμα και για διακοπές, δεν οδηγήθηκαν, σε ουσιαστικές επενδύσεις.
Αλλά σε τομείς που δεν δημιούργησαν σοβαρό και σταθερό αριθμό θέσεων εργασίας. Εκείνο που αναπτύχθηκε υπέρογκα και αντιπαραγωγικά και εγκληματικά
ήταν τι άλλο: η εύκολη λύση, το Δημόσιο!
Για να επανέλθω όμως στις συμπεριφορές, εκείνο που με έκανε να
γράψω αυτές τις γραμμές, ήταν πρώτα ο τίτλος ενός παιδικού βιβλίου και μετά οι «ατάκες»
σε μία τηλεοπτική εκπομπή κάθε Τρίτη, ενός αξιόλογου και ταλαντούχου ηθοποιού-παρουσιαστή.
Το μεν βιβλίο έφερε τον τίτλο «Ο σπασίκλας»! Ούτε που το
διάβασα, διότι με καθήλωσε ο τίτλος αρνητικά. Και θα ήθελα πολύ να ερωτήσω: δεν
υπάρχουν άλλες λέξεις στο πλούσιο Ελληνικό λεξιλόγιο και χρησιμοποιούνται
αυτές; (γιατί σίγουρα θα υπάρχουν και σε άλλα άλλες παρεμφερείς εκδόσεις).
Πως σκέπτεται ένας εκδότης
και δέχεται ένα τέτοιο τίτλο;….Η
μόνη εξήγηση είναι πως με αυτόν τον τρόπο σκέπτεται να ερεθίσει την περιέργεια
των παιδιών η και των μεγάλων ακόμα και να πουλήσει περισσότερα τεύχη. Ο στόχος
δηλαδή για Κέρδος δεν περνά από κανένα «σουρωτήρι»!.....
Και εάν τολμήσει αυτό να γίνει, τότε είμαι απόλυτα σίγουρος πως
αμέσως θα ειπωθεί πως αυτό είναι
Απαράδεκτη Λογοκρισία! Εγώ ομολογώ πως σε ακραίες περιπτώσεις, θα ήταν
Χρήσιμο να υπάρχουν μερικές απαγορεύσεις. Για μένα ο χαρακτηρισμός «Σπασίκλας»
ειδικά σε βιβλίο, τηλεόραση, ραδιόφωνο η
εάν περιλαμβάνεται σε οποιαδήποτε ομιλία απευθυνόμενη σε κάποιο κοινό, πρέπει να αποφεύγεται!
Σήμερα εάν παρακολουθήσετε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου όταν σχολάνε από το
σχολείο τους (και όχι όλα βέβαια ευτυχώς), να εκφράζονται με τις χειρότερες
λέξεις και επίθετα!....Και βέβαια η κατάσταση αυτή αρχίζει και γενικεύεται
επικίνδυνα!........... Στην άλλη περίπτωση, πολύ γνωστός κωμικός ηθοποιός,
ταλαντούχος και πολύ χαρισματικός επάνω στην σκηνή, που επί πολλά χρόνια κάνει
επιτυχίες στην τηλεόραση και του οποίου,
είμαι χρόνια τηλεθεατής του, με ανάγκασε για πρώτη φορά μετά από χρόνια ν’
αλλάξω κανάλι, πραγματικά ενοχλημένος για δύο λόγους. Ο κύριος αυτός καθ’ όλα άξιος και χαρισματικός (το
επαναλαμβάνω) άρχισε σιγά-σιγά να στηρίζει την επί σκηνής σάτιρά του, επάνω
σε χονδροειδείς ατάκες. Επαναλάμβανε
λέξεις του πεζοδρομίου προκαλώντας το εύκολο αλλά με απαράδεκτο τρόπο γέλιο των
ακροατών του. Χωρίς να λαμβάνει καθόλου υπ’ όψη την ώρα που εκπέμπεται η
εκπομπή, την οποία παρακολουθούν είμαι σίγουρος και χιλιάδες νέοι άνθρωποι. Δεν
θέτω θέμα ηθικής, αλλά θέμα ακραίας έκφρασης. Που και δεν χρειάζεται και
περισσότερο ο ίδιος αυτός δεν την χρειάζεται για να επιτύχει τον σκοπό του.
Διαθέτει ο ηθοποιός αυτός τέτοια ευρηματικότητα (και το έχει αποδείξει αυτό εδώ
και πολλά χρόνια), που του περισσεύουν αυτές οι εκφράσεις. Το δεύτερο σημείο
που τελικά με έφερε πια στην απόφασή μου ν’ αλλάξω κανάλι, αλλά και να πάψω πια
να τον παρακολουθώ, είναι η από πολύ καιρό μανία του να κάνει κριτική στα
πολιτικά πράγματα. Σίγουρα και καλά κάνει μια και ζούμε μία μεγάλη περίοδο, εδώ
και πολλά χρόνια μία κατάπτωση των πολιτικών πραγμάτων στην χώρα μας. Εκείνο
που είναι πολύ κουραστικό, είναι το αναμάσημα συνεχώς πολιτικών γεγονότων αλλά με
στόχο πια τελείως την συνεχή κριτική μονόπλευρα πάντα και όχι μία γενική κριτική
κατά όλων των πολιτικών που έφεραν την Ελλάδα στην σημερινή άθλια κατάσταση.
Φάνηκε δηλαδή περίτρανα, πως ο αξιόλογος
και επιτυχημένος αυτός ηθοποιός, διάλεξε τον εύκολο δρόμο της επιτυχίας.
Αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια. Εμφανώς δείχνοντας τις
πολιτικές προτιμήσεις του. Απεφάσισε δηλαδή να κάνει πολιτική επί σκηνής. Την περίοδο που οι ακροατές του
και ολόκληρη η Ελλάδα, καθημερινά
τορπιλίζονται συνεχώς από πολιτικές
αστοχίες, διαφθορά, κομματικές ίντριγκες κ.λ.π. Την περίοδο που οι άνεργοι
πλησίασαν το εκατομμύριο, που οι χαμηλοσυνταξιούχοι, καλούνται να συνεισφέρουν
και αυτοί εις βάρος της ίδιας της Ζωής τους και
χιλιάδες υπάλληλοι του Δημοσίου να οδηγούνται ουσιαστικά σε απόλυση
με προβληματικές συνθήκες, μετά από μία
διαδρομή 25 και 30 χρόνια υπηρεσίας! Στην εκπομπή αυτή καταφεύγουμε για να
διασκεδάσουμε λίγο! Η Πολιτική και η Δικαιοσύνη για τις οποίες πραγματικά «μπούχτισε»
ο Ελληνικός Λαός, δεν μπορεί να συνεχίζει
και από σκηνής. Δεν είναι δυνατόν και δείχνει τον βαθμό της κατάπτωσης της
συμπεριφοράς στην γενιά μας, όταν ο παρουσιαστής κάνοντας πολιτική ονοματίζει τον Πρωθυπουργό
της λεγόμενης Συναινετικής και κατά
κάποιο περίεργο τρόπο συγκρότησης αυτής της τωρινής Κυβέρνησης, ότι τον
χρησιμοποιούν ως «προφυλακτικό»!
Αυτές οι εκφράσεις δεν μπορούν (κατά την γνώμη μου πάντα), να
κατευθύνονται στον οποιοδήποτε άνθρωπο. Πόσο περισσότερο σε έναν καλό η κακό Πρωθυπουργό.
Κάποιο φρένο ελπίζω
κάποτε να μπει σε τέτοιες συμπεριφορές. Γιατί αλλιώς η ασύδοτη ελευθερία έκφρασης, απλά θα
καταπιέζει όλο και περισσότερο πολλούς πολίτες που διαφωνούν με όλα αυτά.
«Αγαπητέ μου κύριε Λάκη Λαζόπουλε, εσύ δεν χρειάζεσαι τέτοιες συμπεριφορές και
εκφράσεις!. Διαθέτεις τόσα άλλα σατιρικά
χαρακτηριστικά για το έργο σου».
Σάτιρα δεν μπορεί να
καλύπτει απρεπείς εκφράσεις και
συμπεριφορές του χειρότερου είδους! Ας απολαύσουμε την σάτιρα σε δρόμους
πιο αξιοπρεπείς……..
Που είναι πιο δύσκολοι βέβαια, αλλά εκεί μετράει το ταλέντο που
δεν πρέπει να χάνεται άδικα μέσα στην ευκολία της κακής ποιότητας.
