Εκείνο που με κάνει να επανέλθω στο πρόβλημα της απεργίας των ιδιοκτητών ταξί, είναι η απόφαση για αναβολή της, μέχρι της 5ης Σεπτεμβρίου. Πράγμα που μου ακούγεται σαν απειλή.
Χωρίς να μου διαφεύγει το όποιο δίκιο τους, όπως και ο χειρισμός του θέματος από τον Υπουργό, ο οποίος για μένα ήταν σε λάθος χρόνο (καρδιά καλοκαιριού), οφείλω να σημειώσω τα παρακάτω:
1) Είναι άλλο πράγμα το «απεργώ» και επομένως απέχω από την εργασία μου και τελείως διαφορετικό το «κλείνω λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμια, ανοίγω διόδια και άλλα τέτοια, τα οποία στην ουσία καταφέρονται εναντίον του υπολοίπου Ελληνικού Λαού και των συμφερόντων του. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομικός εγκέφαλος για να υπολογίσεις την οικονομική ζημία που υπέστη η Τουριστική Αγορά τώρα, αλλά και στο μέλλον.Γιατί σίγουρα κάποιες εταιρείες κρουαζιερόπλοιων, θα μειώσουν στο άμεσο μέλλον τις προσεγγίσεις στα Ελληνικά λιμάνια.
2) Όσον αφορά το αίτημά τους για αριθμό αδειών αναλογικά με τον πληθυσμό, αυτό θα μπορούσε να είναι μία πρόταση, αλλά θα έπρεπε να ισχύει και για τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Πως το ζητάνε τώρα αυτό, αυτοί οι οποίοι στο άμεσο παρελθόν ούτε κ’ αν για συζήτηση το έθεταν το αίτημα αυτό, αλλά αντίθετα, οι άδειες «πουλιόντουσαν» αφειδώς σε όσους διέθεταν η χρεώνονταν υπέρογκα. Ενώ είναι γνωστόν πως η ελεύθερη Αγορά θα ρυθμίσει από μόνη της την ζήτηση των αδειών αλλά και την επιβίωση των νέων επαγγελματιών.
3)Τέλος Πρέπει να σημειώσω, πως σε μία πραγματικά εύρυθμη Κοινωνία (πάντα για μία Δημοκρατία του δικού μου σκεπτικού και κατά την ταπεινή γνώμη μου) εκείνοι οι οποίοι αποφασίζουν ν’ απασχοληθούν με επάγγελμα που έχει σχέση με την εξυπηρέτηση πολύ μεγάλου κομματιού του κοινού, (όπως π.χ.Υγεία-Παιδεία-ΜΜΜ-Αστυνομία-Δικαιοσύνη κ.λ.π.), να μην τους επιτρέπεται ούτε κ’ αν η αποχή από την εργασία τους.
Εφ’ όσον βέβαια οι ενδιαφέρομενοι για τέτοιες υπηρεσίες είναι εγκαίρως ενημερωμένοι.
Είναι σκληρό το μέτρο, αλλά αποτρέπει από εκβιασμούς που ζήσαμε για πολλά χρόνια από διάφορες κοινωνικές ομάδες, επειδή θεωρούσαν πως τα κοινά αγαθά τα οποία και υπηρετούσαν μπορούσαν να τα στρέψουν κατά των πολιτών σαν πίεση προς τις Κυβερνήσεις.
Η Δημοκρατία, δεν πρέπει να μεταβληθεί σε ΑΣΥΔΟΣΙΑ! Με κανένα τρόπο!
Η χώρα με μία τέτοια τακτική έφτασε σε κατάσταση σχεδόν πλήρους καταστροφής.
Η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση (σίγουρα η Διαφθορά του Συστήματος) συμπληρωμένη από τη δική μας εσωτερική Διαφθορά και έλλειψη παντελούς οργάνωσης, μας έφεραν εκεί που τώρα βράζουμε στο ζουμί μας.
Διατυμπανίζουμε πως είμαστε Πατριώτες! Και μάλιστα πολύ φανατικοί. Ελάτε λοιπόν Πολιτικοί και όλοι εμείς, να δούμε σοβαρά και μακροπρόθεσμα τις επόμενες συμπεριφορές μας για ένα Επιτέλους Γενικό Καλό Όλων μας και όχι μόνο του Εγώ μας!
Ελπίζω!......
Στέργιος Καλούδης
