ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ ...

                   

Αυτή η ιστοσελίδα, δεν ενδιαφέρεται, να στηρίξει αλλά ούτε και να κατηγορήσει κανένα συγκεκριμένο κόμμα. Σεβόμενο τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας. Το «Σερφάρισμα Ζωής» ενδιαφέρεται ουσιαστικά να παρακολουθεί σαν ένας απλός πολίτης «παρατηρητής» την Καθημερινότητα. Αναγκαστικά όμως εμπλέκεται, σε παρατηρήσεις γύρω από τα κομματικά πράγματα και τις συμπεριφορές τους.

Σήμερα 18 ημέρες από τις επερχόμενες εκλογές, διαπιστώνει πως όλο το Πολιτικό μας Σύστημα, συνεχίζει ν' αναλώνεται σε κομματικές αντιπαραθέσεις, προσπαθώντας να πείσει όλο και περισσότερους ψηφοφόρους. Του διαφεύγει πολύ περιέργως (η κάνει πως δεν το αντιλαμβάνεται)πως γενικά οι πολίτες σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ουσία, δεν πιστεύουν πια κανέναν. Και εάν στις εκλογές της 6^ης Μαίου, παρουσιάστηκαν σημαντικές μειώσεις των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του από πολλά χρόνια απαράδεκτου αλλά και αντιδημοκρατικού Διπολισμού, αλλά και μεγάλη αύξηση μικρού κόμματος της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, αυτό εξηγείται πλήρως. Η Οργή και η Ανασφάλεια, για την τεράστια μείωση του επιπέδου της καθημερινότητας (Ανεργία-Απολύσεις-Κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων κ.λ.π.), ήταν το ένα σκέλος. Το άλλο σκέλος, ήταν η αντίδραση από όλους εκείνους που, επί τόσα χρόνια ζούσαν μεν πολύ καλύτερα, αλλά αιτία, ήταν η τεράστια φούσκα Χρέους, επάνω στην οποία στηρίχτηκε η ψεύτικη Ανάπτυξη στην χώρα μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως δύο είναι οι αιτίες της σημερινής εξαχρείωσης της χώρας. Η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση και η μεγάλη και απαράδεκτη Κακοδιαχείριση μαζί με μία τεράστια και Καθολική Διαφθορά, στο εσωτερικό της Ελληνικής κοινωνίας. Γιατί εάν και τα δύο μεγάλα κόμματα διαχειριζόντουσαν σωστά τον Εθνικό Πλούτο και σεβόντουσαν την «ζωντάνια»  του Δημόσιου κορβανά, σήμερα τα προβλήματα θα ήταν πολύ λιγότερα. Και αυτά δεν θεωρώ πως, άρχισαν από το 1980. Αυτά γεννήθηκαν παράλληλα με την δημιουργία αυτού του Κράτους. Ήταν και είναι δυστυχώς ακόμα θέμα Νοοτροπίας.

Το να φωνάζουν σήμερα (για μένα προκλητικά) καινούργια παρακλάδια της παλαιάς κατάστασης, αλλά και νεότερα, πως αυτοί τώρα γνωρίζουν το πως και το γιατί μπορούμε να σωθούμε, είναι απλές κομματικές συνταγές παλαιού τύπου. Που δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά και δεν διασφαλίζουν σίγουρά πάλι τίποτα. Από κάτι τέτοιους «νέους» αντιπολιτευομένους, μόλις σήμερα  ακούμε  τις φωνές για τις περιβόητες και θαμμένες για πάρα πολλά χρόνια ανύπαρκτες ΑΟΖ, κάτι που η μικρή μισή Κύπρος κατόρθωσε να εξασφαλίσει. Αυτό και μόνο, σαν ένα παράδειγμα, δείχνει την Ανικανότητα αλλά και την έλλειψη Ειλικρίνειας από τα δύο μεγάλα κόμματα, και αρκετούς από τους άλλους.

Σήμερα με την εμφάνιση επί σκηνής  σαν δεύτερο μεγάλο κόμμα, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, εκεί που αναθάρρησαν πολλοί δικαίως, ακολούθησε πολύ γρήγορα η απογοήτευση, η τουλάχιστον ένας συνεχής και διογκούμενος προβληματισμός. Που έχει πάλι σχέση με την ειλικρίνεια και την καλή πρόθεση. Ο Λαός μας «κάηκε» στον χυλό και τώρα «φυσάει» και στο γιαούρτι!

Δεν είναι δυνατόν από εκεί που αισθανόμαστε υπερήφανοι που μπήκαμε στην Ευρωζώνη, τώρα, να απειλούμε κιόλας θεωρώντας έτσι απλά, πως τους «κρατάμε από τα μαλλιά»! Όλα τα ξεχάσαμε και το κυριότερο το γιατί φτάσαμε εδώ. Μήπως η Ευρώπη φταίει για την Κακοδιαχείριση και την τεράστια Διαπλοκή;…..Ας το δούνε κατάματα αυτό και ας το μετρήσουν όπως Πρέπει και όχι όπως «βολεύει» τα μικροκομματικά συμφέροντα. Γιατί ο Λαός, δεν νοιάζεται ΚΑΘΟΛΟΥ για τους ίδιους! Επιδιώκει να ΣΩΘΕΙ!..

Γι’ αυτό λοιπόν επανέρχομαι στην μεγάλη ανάγκη, αυτήν την ώρα, να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ  ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΑΖΙ, και να συμφωνήσουν σε ένα  κοινό σχέδιο Σωτηρίας της Χώρας! Μέσα στην Ευρώπη και στο Ευρώ στα σίγουρα! Όταν κινδυνεύεις να πέσεις στον γκρεμό, δεν χάνεις χρόνο με το να προσπαθείς να βρεις πως έφτασες εδώ. Από  πολύ πριν, χρειαζόταν να το κοιτάξεις αυτό. Τώρα τρέχεις να βρεις, το πως θα σωθείς! Γι' αυτό, ας αφήσουμε τις παληκαριές, τις απειλές  και τις θεωρίες, οι οποίες τώρα ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ! Ήδη έπρεπε το Πολιτικό μας Σύστημα να είχε την δυνατότητα να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ, μία Κυβέρνηση Ανάγκης για ταχύτατη δράση. Ούτε λεπτό δεν έπρεπε να χαθεί για χάρη κομματικών επιδιώξεων. Το Χρέος δυστυχώς δεν είναι ούτε Δεξιό, ούτε Σοσιαλιστικό, αλλά ούτε και Αριστερό. Είναι καθαρά Ελληνικό και το πληρώνει με το παραπάνω (αδίκως), ο πολίτης που δεν έφταιξε σε τίποτα. Τα κόμματα τον ξεγάλασαν τον Πολίτη! Και τώρα αντί να κρυφτούν, προβάλλουν δήθεν προγράμματα Σωτηρίας!Και με αυτά και αυτά χάθηκε πολύτιμος χρόνος, στο όνομα της Δημοκρατίας! Η κατάσταση όμως είναι Κατάσταση ΑΝΑΓΚΗΣ και δεν διαθέτει χρόνο για προεκλογικές φούσκες! 
Κύριοι Πολιτικοί (και αφορά όσους εκυβέρνησαν τούτη την χώρα), το υποτιθέμενο Λειτούργημά σας, πρώτα από ότι δήποτε άλλο, θα έπρεπε, να περιλαμβάνει και σε ιδιαίτερη βαθμίδα τον Πατριωτισμό! Εμπρός λοιπόν αποδείξτε το! Όλοι μαζί σε  μία γροθιά ενωμένοι.Το είπαμε το ξαναείπαμε και το επαναλαμβάνομε! Αφού διαλέξετε τους καλύτερους, για μία δυνατή Κυβέρνηση, (χωρίς να συμμετέχουν σε  αυτήν, στελέχη των δύο κόμματων, της Νέας Δημοκρατίας και του Πασόκ).
Για ένα χρονικό διάστημα ικανό να βγάλει την χώρα, από την Ανασφάλεια, την Λιτότητα και την Υπανάπτυξη! Και μετά αμέσως διορθώνετε, όλα εκείνα που στήριξαν την Διαπλοκή και την Κακοδιοίκηση. Πάντα με την στήριξη μιας Δικαιοσύνης ζωντανής και άγρυπνης! Είναι το λιγότερο και το πιο γρήγορα που μπορείτε να κάνετε τούτη την δύσκολη ώρα!.....  

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΕ... ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ....

Για να μην μάς θεωρούν κάποιοι εκ γενετής καθυστερημένους, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986,(Πριν... 26 χρόνια!) υπό τον τίτλο: «Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;». Με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ.Γ.Μαρίνος έγραφε:...
«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά. Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα. Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.
»Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να
καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.
Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.».

Η  παραπάνω κατάσταση καταγράφεται σχεδόν απο καταβολής του Κράτους μας. Ήταν και παραμένει να είναι πρόβλημα ΜΕΓΑΛΟ της ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΜΑΣ! 

Κανένας δεν μας φταίει! Ο κακός μας ο καιρός φταίει για όλα! Ας κοιταχτούμε επιτέλους στον καθρέπτη! Σίγουρα και πάντα όχι όλοι μας. Αφορά όμως δυστυχώς, τους πιο πολλούς! Αυτό μπορεί ν' αλλάξει;

Είναι ακόμα αυτό και πιο αποτελεσματικό, από την Απόρριψη, την Διαπραγμάτευση η την Επαναδιαπραγμάτευση! Μπορεί αυτό να το κατα φέρουμε;.......Αλλιώς θα βυθιζόμαστε και εμείς το βιολί μας στο κατάστρωμα!.......

ΤΡΕΙΣ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ Μ' ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ!....

Είκοσι δύο ημέρες ακόμα πριν τις  εκλογές της 17^ης Ιουνίου, πρέπει να αντέξουμε όλα αυτά που καθημερινά ακούμε από όλα τα ΜΜΕ.

Είναι φανερό πια πως εάν θέλουμε ν’ απλοποιήσουμε τις δυνατότητες των επιλογών μας, ας υποθέσουμε πως αυτές είναι (πάντα κατά την γνώμη μου) τρεις.

Ο δρόμος προς τα δεξιά, ο δρόμος προς τ’ αριστερά  και ο δρόμος που οδηγεί μπροστά. Όλα τα κόμματα συναγωνίζονται να  εξηγήσουν όσο  πιο καλά μπορούν  τις προγραμματικές τους δηλώσεις. Και προσπαθώντας αυτό, τις  διορθώνουν με  παραλλαγές παίζοντας σχεδόν με τις λέξεις. Άλλοι περισσότερο και άλλοι ολιγότερο. Άλλοι επιμένουν ν’ αντιπροσωπεύουν την «καθαρή» Δεξιά, προσπαθώντας συγχρόνως να καλύψουν και την Κεντροδεξιά! Άλλοι  που έως τώρα υποτίθεται πως αντιπροσώπευαν  τους Σοσιαλιστές, σήμερα  μετά από όσα αντιλαϊκά μέτρα ελήφθησαν, δεν μπορούν να  δικαιολογήσουν την σημαία  τους. Και οι δύο μεταφέρουν μέσα τους στελέχη με διαφορετικές ιδέες από το κόμμα τους (κάτι σαν «συνιστώσες») οι οποίοι και εδρεύουν εκεί γιατί προσδοκούν  να λάβουν μέρος σε κάποια πίττα Διακυβέρνησης. Η αποτυχία ήταν μέχρι τώρα  πλήρης, όσον αφορά την κατάσταση της χώρας και προσπαθούν τώρα να συμμαζέψουν τ’ ασυμμάζευτα! Μέσα από την κατάσταση αυτή ξεπετάχτηκε στις 6 Μαίου  και ένα  αριστερό κόμμα (από τα διάφορα αριστερά που έχουμε), και το οποίο στηριζόμενο επάνω στην οργή του Λαού και  την μεγάλη απογοήτευση από την οικονομική του κατάντια, ψηφίστηκε δυνατά και ανέβηκε  στην θέση της Αντιπολίτευσης. Από εδώ και έπειτα αρχίζει μία νέα κατάσταση.

Η Νέα Δημοκρατία  που επιδίωκε αδικαιολόγητα την αυτοδυναμία και η οποία  «τρωγότανε» κυριολεκτικά για εκλογές (ενώ μοιάζει να μην αισθάνεται και η ίδια την μεγάλη  ευθύνη της), προσπαθεί τώρα με κάθε τρόπο, να επαναφέρει όλους εκείνους που έφυγαν απ’ το «μαντρί» η που και ακόμα η ίδια τους έδιωξε! Προχώρησε στην Διαπραγμάτευση του  Μνημονίου, η ίδια η οποία και παρίστανε την αντιμνημονιακή! Για το ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αφού φορτώθηκε  το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης. Στην ουσία το Πολιτικό μας Σύστημα έχασε ουσιαστικά τον δρόμο του. Γιατί  τα ποσοστά και των δύο μεγάλων κομμάτων από τις  εκλογές της 6^ης Ιουνίου ήταν χαμηλά. Με πολύ χαμηλότερο αυτό του ΠΑΣΟΚ, το οποίο και υποχώρησε στην τρίτη θέση. Αντίθετα το κόμμα του ΣYΡIΖΑ  με τον νέο Πρόεδρό της κατόρθωσε να κάνει την έκπληξη και από 4% να ανέβει στο 18%!...πολύ κοντά στην Νέα Δημοκρατία. Σήμερα  όλοι κρατάνε τις θέσεις τους, βάζοντας λίγο νερό στο κρασί τους. Εκείνο που διαφέρει έντονα είναι η  τακτική του ΣΥΡΙΖΑ,  η οποία είναι  πολύ επιθετική προς την Ευρώπη. Η αλήθεια είναι πως μετά το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών της 6^ης Μαίου, η Ευρώπη βλέποντας την αρνητική ψήφο των Ελλήνων, άρχισε όντως να διαφοροποιείται και                ν’ αντιλαμβάνεται πως η συνεχιζόμενη λιτότητα δεν την αντέχει ο Ελληνικός Λαός. Πιστεύω πως αυτό το χρωστάμε στον ΣΥΡΙΖΑ!....Εκείνο όμως που προβληματίζει τον ψηφοφόρο σήμερα είναι οι  συχνές διαφορετικές απόψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Για τις οποίες στελέχη του καλούνται στα ΜΜΕ να εξηγήσουν. Αυτό είναι ένα μεγάλο μείον του κόμματος αυτού. Το οποίο επισήμως αναφέρει πως αποτελείται από 12 Συνιστώσες!

Και ο ψηφοφόρος συμπεραίνει:

1)           Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα  ποσοστά που έχει, είναι πολύ δύσκολο να συνεργαστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην  άμεση  παύση πληρωμής  χρέους προς το ΔΝΤ και την Ε.Ε, πριν από τον  λογιστικό Διεθνή έλεγχο, ο οποίος και θα δείξει ποιο και πόσο είναι το πραγματικό κατά την άποψή του χρέος. Τονίζει δε πως η Ευρώπη δεν μπορεί να μας πετάξει έκτός Ευρώπης. Η ερώτηση είναι πασιφανής: Με τι λεφτά θα καλύπτονται οι καθημερινές ανάγκες της χώρας;….. «Φτάνουν αυτά που εισπράττει το κράτος και βέβαια θα το νοικοκυρέψουμε! Είμαστε ο Αριστερός δρόμος!»

2)           Η Νέα Δημοκρατία  και το ΠΑΣΟΚ, με την γνωστή  ανικανότητα πολλών χρόνων Διακυβέρνησης της χώρας, παραμένουν εν τούτοις  υπέρ της διαμονής της    Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη. Μιλούν για Διαπραγμάτευση ο ένας και για Αναδιαπραγμάτευση ο άλλος! Είναι ουσιαστικά ο Δεξιός δρόμος!

Ο πολίτης μένει με ανοιχτό το στόμα! Γνωστός και δύσκολος ο Δεξιός Δρόμος!

Με στόχους δύσκολους και επώδυνους! Αλλά ΜΕΣΑ στην Ευρώπη και το Ευρώ!

Ωραίος ακουστικά ο Αριστερός Δρόμος. Δρόμος που  τον ακούς και  αισθάνεσαι την Αξιοπρέπειά  σου να ξανα- ζωντανεύει! Αλλά…..μήπως αυτός ο οργισμένος τρόπος και προσβλητικός ακόμα, μας οδηγήσει σε  Αποβολή από την Ευρώπη και το ευρώ; Πως είναι σίγουρο πως μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και πως αυτό διασφαλίζεται; ….Άλλωστε το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας ΠΑΝΤΑ ήτανε, το ότι  άλλα υπόσχονταν προεκλογικά οι Πολιτικοί της και άλλα αυτοί κάνανε μετεκλογικά…Με τα γνωστά εκείνα…  «μα βρήκαμε καμένη γη»…..κ.λ.π,κ.λ.π..

Όλοι τους μα όλοι τους οι Πολιτικοί δεν κατάλαβαν η κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, πως  έχασαν την Αξιοπιστία τους! Είναι καλή η οργή, η ευαισθησία, ο Πατριωτισμός…..πότε όμως;…όταν θα είχαν φροντίσει όλοι τους να θωρακίσουν την χώρα αυτήν, με όλα εκείνα τα εφόδια με τα οποία θα μπορούσε σήμερα να ορθώσει το  κορμί της και να ζητάει, με όλο το δίκιο της ΙΣΟΝΟΜΙΑ και γενικά ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Για μένα  κανένα κόμμα  δεν θα μπορέσει να Κυβερνήσει αποτελεσματικά, εάν δεν συμφωνήσουν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, σε μία Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, για ένα εύλογο προκαθορισμένο χρόνο, ώσπου να ξελασπώσουμε, αφού ουσιαστικά διαπραγματευτούμε με έξυπνο τρόπο, ότι μπορούμε για να ελαττώσουμε την μεγάλη ζημία! Ο σημερινός ψηφοφόρος δεν τον ενδιαφέρει κ’ αν  η οποιαδήποτε κομματική πρακτική. Μπροστά στα μάτια μας, στελέχη κομμάτων που χρόνια έλεγαν Α  τώρα έχουν χωθεί σε άλλους χώρους υποστηρίζοντας το Β! Αυτοί ενδιαφέρονται για τις καρέκλες και δεν σέβονται τους ψηφοφόρους τους. Εμείς οι ψηφοφόροι πότε  θα ξυπνήσουμε  και θ’ απομακρύνουμε αυτούς τουλάχιστο που μας  έχουν για σίγουρους και μας γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια;

Για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ο σωστός δρόμος είναι ο Δρόμος Μπροστά! Ούτε ο απόλυτα Δεξιά, ούτε ο απόλυτα Αριστερά! Ο  Δρόμος της Συνεννόησης  και της Συνεργασίας. Τώρα έχουμε ανάγκη από Έργο και όχι από Λόγια! Αυτά θα τα πληρώνουμε για πολύ καιρό ακόμα. Πειστήκαμε, χορτάσαμε…..αηδιάσαμε!...Όταν το ταμείο είναι μείον, τότε όλες οι θεωρίες ακούγονται σαν κοροϊδίες! Ενωμένοι όλοι και αφού ξαναμπεί το τραίνο της Ελλάδας στις ράγες του, τότε ας  τιμωρήσουμε εκείνους οι οποίοι έκλεψαν και  τραυμάτισαν αυτό το Κράτος θανάσιμα! Είναι αυτοί που πρέπει να πληρώσουν για την Ανεργία, για τις μειώσεις εισοδημάτων και περισσότερο για τη Ατιμωρησία που δέρνει την χώρα εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Ελπίζομε για το καλύτερο και όχι για τα ίδια και χειρότερα χάλια…..

 

ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

Και είναι αδιανόητο γιατί κάθε ώρα και κάθε λεπτό, βομβαρδιζόμαστε από  αντιπαραθέσεις πολιτικών διαφορετικών κομμάτων, στο ραδιόφωνο και τα κανάλια, χωρίς κανένα πραγματικό και ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Γενικά  οι  πολιτικοί όλων των κομμάτων προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις προεκλογικές τους δηλώσεις, προσπαθώντας ο καθένας, να εξηγήσει με τον δικό του τρόπο, τις έννοιες μεταξύ του «διαπραγματεύομαι» του «επαναδιαπραγματεύομαι, του  «ακυρώνω» κ.λ.π., που αφορούν το περιβόητο πια Μνημόνιο! Και όλα αυτά τα  άνευ ουσίας να γίνονται απλά και μόνο για να αυξήσουν όλοι τους  την προσέλκυση περισσότερων  ψηφοφόρων για το κόμμα τους! Χάθηκε πολύς χρόνος και συνεχίζεται να χάνεται από μία γενική υπαιτιότητα του Πολιτικού μας Συστήματος. Το οποίο ουσιαστικά δεν είχε την πατριωτική  ευαισθησία να γίνει μία Ελληνική δυνατή γροθιά, απέναντι στην  σκληρότητα αλλά και την  ατελέσφορη επιβολή των γνωστών και πολύ επώδυνων μέτρων. 

Εδώ ο κόσμος καίγεται και τα κόμματα, συνεχίζουν το καθένα με τον δικό του τρόπο να «χτενίζεται». Ακούμε για «συσπειρώσεις», για  «συνεννοήσεις», για «συνιστώσες», που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να γεμίζουν τον κόσμο από απαισιοδοξία και πανικό. Και δεν καταφέρνουν τίποτα άλλο παρά να  τον πανικοβάλλουν και αυτός επάνω στον πανικό του, να μεγαλώνει χωρίς αυτός να φταίει για τα προβλήματά του. Η συνεχιζόμενη καθημερινά ανάληψη κεφαλαίων από τις  καταθέσεις στις τράπεζες το αποδεικνύουν αυτό περίτρανα.

Αρκετά πια με τις θεωρίες και τις  προσπάθειες του οποιουδήποτε κόμματος να επιδιώκει, να είναι αρεστό! Αυτό έχει τελειώσει για τους πολίτες. Εκείνο που προέχει είναι η αναμενόμενη  συνεννόηση ΟΛΩΝ μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο. Η Ελλάδα πρώτα από όλα έχει ανάγκη να    σταθεί στα πόδια της, να ορθώσει  το  πεσμένο κορμί της, διορθώνοντας όλα αυτά που δεν έχουν γίνει πολλά χρόνια πριν και μετά, να  μπορεί ΙΣΟΤΙΜΑ να  ζητεί μία καλύτερη μεταχείριση. Η  απάντηση στο «ευρώ η δραχμή», όσον αφορά το ευρώ είναι πολύ δύσκολη, αλλά τουλάχιστον γνωστή, ενώ όσον αφορά την δραχμή, θα πρέπει με περισσότερη συναίσθηση ΕΥΘΥΝΗΣ ν’ αναφέρεται. Πολύ απλά γιατί είναι άγνωστο το πως ακριβώς η χώρα θα μπορέσει να σταθεί όρθια, τούτη την ώρα, που βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Και αυτό δεν σημαίνει  δικαίωση των δύο μεγάλων κομμάτων που είναι οι απόλυτοι υπεύθυνοι αναλογικά  για τα σημερινά αποτελέσματα, αλλά  ανάγκη για ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΩΝ για να ξεπεραστεί η σημερινή κατάσταση. Και βεβαίως με την ενεργή παρουσία και συμμετοχή των κομμάτων (Αριστερών και μη) που ο ίδιος ο Λαός  επέλεξε να υπάρχουν μέσα στην Βουλή.  

Η  νέα δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα  βρίσκεται στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επιδιώκει να φτάσει και στην πρώτη θέση  προτίμησης των  ψηφοφόρων, του διαφεύγει, πως  αυτό το κόμμα τώρα φέρει και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ευθύνης. Δεν μπορεί στην φάση αυτή να  το αισθανόμαστε σαν  κόμμα  όπου υπάρχουν και εκφράζονται άλλος διαφορετικά,  άλλος περίπου  τα ίδια, και άλλος τελείως  αντίθετα. Ο Λαός με την οργή που τον διακρίνει αλλά και την απαισιοδοξία του, θεώρησε καλό (και πολύ καλά έκανε), να δώσει μία διέξοδο στην κακή θέση που βρέθηκε. Ας το εκτιμήσει αυτό σωστά λοιπόν και ας αποδείξει στον Λαό, πως είναι το κόμμα αυτό ένα Σώμα και μία Ψυχή! Ας διαλύσει τις εσωτερικές του προσωπικές επιδιώξεις και  ας ενώσει αυτές τις «συνιστώσες», οι οποίες μέχρι τώρα σίγουρα ωφέλησαν, αλλά από εδώ και εμπρός, κάνουν μεγάλη ζημιά! Ας αφήσουμε κατά μέρος όλοι μας, την τάση να είμαστε ο ένας εναντίον του άλλου. Ας μείνουμε για μία φορά  Έλληνες! Να κατανοήσουν και να πεισθούν και όλοι οι δανειοδότες μας πως έχουν να κάνουν με έναν αποφασιστικό και λογικό Λαό, ο οποίος δεν αντέχει άλλο να ταπεινωθεί!

Τώρα είναι και η μεγάλη ευκαιρία, που αρχίζουν και καταλαβαίνουν όλοι στην Ευρώπη, πως η   συνεχής Λιτότητα, είναι ένα αποτυχημένο ήδη μοντέλο. Και η πολιτική κατάσταση στην Γαλλία, που άλλαξε τελευταία, αλλά και η  στάση ακόμα και των G8, όπως και οι  οικονομικές καταστάσεις όλων των χωρών του Νότου (και όχι μόνο), οδηγούν σε άλλες σκέψεις πια. Πιο  ελαστικές εφαρμογές.

Αυτά είναι σε όλους γνωστά. Και μην ξεχνάμε  πως είμαστε μία «ψείρα» στο κεφάλι της Ευρώπης! Δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με γίγαντες της Οικονομίας, από τους οποίους όμως (ποιος διαφωνεί;) πήραμε του κόσμου τα οικονομικά πακέτα! Άλλο τώρα  (και αυτή είναι η  κύρια αιτία) εάν χειριστήκαμε με τον χειρότερο τρόπο, όλη αυτήν την δύναμη. Αλλά γι’ αυτή την ΕΥΘΥΝΗ, θέλω να ελπίζω, πως  κάποια στιγμή θα ζητηθούν οι ανάλογες ευθύνες, για όλους εκείνους που  γεύτηκαν τον «απαγορευμένο καρπό»! Τον Δημόσιο Πλούτο, στερώντας πολύ άδικα από πολλούς πολίτες την αντιμετώπιση βασικών αναγκών  τους….

Αυτό ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ πολύ μεγάλο!....

Και εάν δεν αντιμετωπιστεί  ΔΙΚΑΙΑ, στο μέλλον θα έχουμε και άλλα παρόμοια προβλήματα. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν  να βρούμε τα σημεία  Συμφωνίας μας. Για  Ανόρθωση της Χώρας και όχι την περαιτέρω Διάλυσή της!....      

ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ;.....

Η αλήθεια είναι, πως είναι πιο «υγιεινό» να γράφουμε για θέματα που αφορούν τις σκέψεις  μας από την χώρα του Νείλου και τις εκεί  αναμνήσεις μας. Δεν μπορώ όμως  ν’ αποφύγω ν’ αναφερθώ και σε μερικά γεγονότα της καθημερινότητάς μας, όταν αυτά είναι πραγματικά  και τα ζούμε στο πετσί μας τώρα πια. Αναφέρομαι στην περίπτωση του κ. Βαγγέλη Σιαμέτη, του 49χρονου επιχειρηματία, από την Σπάρτη. Τον οποίο γνωρίζω μόνο από τις αναφορές των εφημερίδων. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος ευρισκόμενος σε κατάσταση αντιμετώπισης κλέφτη  στην  αποθήκη του, έριξε με το όπλο του  και σκότωσε τον διαρρήκτη. Μην περιμένει   κανείς, να  προσπαθώ να δικαιολογήσω τον ιδιοκτήτη της αποθήκης. Αναφέρομαι στο γεγονός γιατί, δυστυχώς είναι κάτι που σήμερα (πρωτοφανές για την Ελλάδα), γίνεται σχεδόν καθημερινά. Καθημερινά διαρρήκτες, μπαίνουν σε διαμερίσματα, ταλαιπωρούν και μερικές φορές δολοφονούν διαμένοντες και μάλιστα μεγάλης ηλικίας. Ο γράφων είναι από αυτούς που δέχτηκαν την «επίσκεψη» απρόσκλητων διαρρηκτών,  την ώρα που ευτυχώς με την σύζυγό μου είμαστε εκτός Αθηνών. Σίγουρα αυτήν την αίσθηση την νοιώσατε  μερικοί από εσάς και με καταλαβαίνετε πολύ καλά. Γιατί είναι τελείως άλλο πράγμα, να το συζητάς τυχαία και άλλο, να το ζήσεις. Και επανέρχομαι στον για εμένα ατυχή κ. Σιαμέτη. Ο οποίος από ότι αναφέρει, έχει πολλές φορές (δέκα έξη) δεχτεί επισκέψεις στην ιδιοκτησία του. Ούτε ήμουν στο περιστατικό παρών, ούτε και γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες. Εγώ θα σταθώ στο ότι μετά από τόσες «επισκέψεις» που  όπως λέγεται αποδεικνύει, πως είχε, χρησιμοποίησε το όπλο του. Εγώ δεν διατείνομαι πως το χρησιμοποίησε για απλό εκφοβισμό. Αλλά αφού διαπίστωσε πως επέμεναν στον σκοπό τους, τότε «έριξε» κατά επάνω τους απ’ ευθείας.

 Εγώ το κάνω ειλικρινά δικό μου το πρόβλημα. Ούτε όπλο διαθέτω αλλά ούτε ποτέ διανοήθηκα πως θα μπορούσα να τραυματίσω, ούτε κ’ αν να σκοτώσω άνθρωπο. Αλλά  σκεφθείτε την ψυχική κατάσταση  του  κατηγορουμένου σήμερα κ. Σιαμέτη,  μετά από δέκα έξη φορές «επισκέψεις» των διαρρηκτών. Ο νόμος σίγουρα σήμερα ακόμα επιμένει στην απαγόρευση της «αυτοδικίας».

Σήμερα όμως η κατάσταση στην χώρα δεν είναι όπως την εποχή που φτιάχτηκε πολύ σωστά αυτός ο νόμος. Σήμερα οι ληστείες είναι και πολλές και καθημερινές. Σε  τέτοιο σημείο που δεν μας κάνουν πια ούτε εντύπωση. Ό,τι το χειρότερο δηλαδή σήμερα μας συμβαίνει. Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί μου φίλοι, με την ανεξέλεγκτη είσοδο και έξοδο των λαθρομεταναστών (ανυπαρξία του Κράτους), διογκωμένες και οι δύο από την εκμετάλλευση Ελλήνων και Τούρκων εκμεταλλευτών (εμπόρων ανθρώπινων ψυχών)), χάσαμε κυριολεκτικά τον μπούσουλα!

Ο άνθρωπος αυτός σήμερα, ο κ. Σιαμέτης από την Σπάρτη, είναι στην φυλακή.

Εάν όλα αυτά που κατήγγελλε τόσον καιρό πριν σχετικά με τις επανειλημμένες  «επισκέψεις» ληστών στην ιδιοκτησία, είναι αληθινά, τότε εγώ ερωτώ εάν είναι δίκαιο, να είναι φυλακισμένος.

Μήπως η Πολιτεία, που τόσα και τόσα  της «ξέφυγαν» πρέπει να το κοιτάξει αυτόν τον νόμο και να τον προσαρμόσει στην σημερινή πραγματικότητα;……..      Κανείς σώφρων δεν επιδιώκει να σκοτώσει κανέναν. Εάν όμως  αντιμετωπίσει επίθεση στην ιδιοκτησία του, ειλικρινά σας ομολογώ, πως θεωρώ δικαιότερο, να υπάρξουν θύματα από την πλευρά των διαρρηκτών.

Εγώ δεν θα ζητήσω ούτε όπλο ούτε τίποτα άλλο σχετικό. Εάν όμως αντιμετωπίσω μία δεύτερη  επικίνδυνη «επίσκεψη» στο διαμέρισμά μου και είμαι μέσα, τότε πραγματικά δεν γνωρίζω πως θ’ αντιδράσω. Δεν είναι το θάρρος που σε καθοδηγεί εκείνη την κακιά ώρα, είναι και ο πανικός! Και την κακιά ώρα εκείνη ο πανικός έχει  κυριεύσει και θύτες και θύματα! Και αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Ας καθίσουν οι νομοθετούντες να λύσουν το πρόβλημα. Αφού βέβαια  εκλεγούν, γιατί ακόμα βρισκόμαστε στο κενό. Και  εγώ  απασχολούμαι με τις ληστείες!.....Και αυτοί θα μειδιούν……εκνευριστικά…..και αόριστα……

Αισιοδοξία και Καλό  (εννοώ ήρεμο Καλοκαίρι).

Στέργιος Καλούδης

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΜΟΝΗ

Βρισκόμαστε  στις 10   του Μάη και από τις 6 του μηνός που κλείσανε οι κάλπες, ακόμα παραπαίουμε, μεταξύ ακυβερνησίας και ανασφάλειας, για το τι μέλλει γενέσθαι. Ο  αγανακτισμένος Λαός, από την απότομα υποβαθμισμένη καθημερινότητά του σε βαθμό απερίγραπτο, έστειλε κυρίως στα δύο μεγάλα κόμματα, που σχεδόν μονοπωλιακά κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα το Τέλος της Ανοχής του! Το μήνυμα απευθυνόταν σίγουρα και στην Ευρώπη (ειδικά στην κα Μέρκελ και τους συνεργάτες της), πως η Ελλάδα Επιθυμεί να μείνει στην Ευρώπη, αλλά με μία τελείως διαφορετική μεταχείριση. Το εκλογικό  αρνητικό αποτέλεσμα, για την συνέχιση της τεράστιας οικονομικής πίεσης προς τον Ελληνικό Λαό, δημιουργήθηκε εκτός από την βούληση των ψηφοφόρων και από τις συνεχείς απειλητικές ανακοινώσεις των Γερμανών. Περί διακοπής της Δανειοδοτικής Συμφωνίας προς την Ελλάδα, εάν αυτή δεν σεβαστεί τις υπογραφές της. Υποστηρίζοντας παράλληλα, πως δεν επιθυμούν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη, διότι     αυτό, θα ήταν ιδιαίτερο επώδυνο για την ίδια την χώρα μας.

Δεν θα σταθούμε, στο τι λένε οι δανειστές μας και εάν έχουν δίκιο η όχι. Εκείνο που προκαλεί πραγματική οδύνη στον Λαό, είναι πως γενικά οι πολιτικοί μας, μπροστά σε μία τέτοια κατάσταση, ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ, να συμφωνήσουν σε μία ενιαία γραμμή και να βάλουν  «λίγο νερό στο κρασί τους». Και μάλλον οδηγούνται τα πράγματα σε επανάληψη εκλογών! Οι οποίες και θα δυναμώσουν  παραπάνω την επιθυμία του Λαού, να γλιτώσει από την λαιμητόμο αυτής της συμφωνίας.

Η στήλη δεν θα προτείνει ποια γραμμή πρέπει να ακολουθηθεί. Εκείνο όμως που έχει μεγάλη σημασία, ειδικά τούτη την ώρα, είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ!

Οι δανειστές μας βλέποντας αυτήν την διαλυτική συμπεριφορά των εκπροσώπων του  Ελληνικού Λαού και την ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, (κύριος οίδε για ποιους μικροκομματικούς σκοπούς), οπωσδήποτε άνετα σκληραίνουν την στάση τους. Αυτό «βολεύει»!Αντίθετα  στην σημερινή συγκυρία, εάν πολύ γρήγορα και μετά αμέσως από τα αποτελέσματα των εκλογών, συμφωνούσαν όλοι σε μία γραμμή, θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ελαφρύνσεις στους όρους της δανειοδότησης. Μένοντας και στην Ευρώπη. Είναι άλλωστε πολύ φανερό, πως ολόκληρος ο Νότος, (τώρα και με την αλλαγή στην κυβέρνηση της Γαλλίας),αρχίζει να ζητεί καλύτερους και πιο πραγματοποιήσιμους όρους, για την επιστροφή στην Ανάπτυξη των χωρών τους.

Αυτό επιβάλλει η κοινή λογική, αλλά και ένας πραγματικός Πατριωτισμός!

Είναι λυπηρό σε κρίσιμα ζητήματα της χώρας, η εικόνα και οι κινήσεις των πολιτικών μας, να είναι πολύ πιο χαμηλές των περιστάσεων.

Ευχόμαστε έστω και στην ύστατη στιγμή, να επικρατήσει η Σύνεση και η Ενότητα των Ελλήνων.

Αυτό θα φανεί τις επόμενες αμέσως ώρες! Αισιοδοξούμε….με μεγάλη όμως ανησυχία!......       

9 ΠΕΡΙΠΟΥ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ!

Έφτασε η ώρα  της  επιλογής των υποψηφίων για το άμεσο μέλλον της χώρας μας. Πιστεύω πως όλοι μας ομολογούμε, πως δεν ξαναζήσαμε πιο ήρεμο προεκλογικό κλίμα, σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό μπορεί να το κατάφερε η οικονομική αδυναμία, αλλά ήταν και ένα μεγάλο Καλό, για πρώτη φορά στην Κοινωνία μας. Είναι χίλια τα κακά, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε ακόμα και το ένα καλό, μέσα σε όλη την τραγική ατμόσφαιρα που ζούμε στην καθημερινότητά μας. Εννοώντας σίγουρα όλους εκείνους τους συμπολίτες μας (τις εκατοντάδες χιλιάδες), οι οποίο βιώνουν την Ανασφάλεια μέσα από την κατάρα της Ανεργίας. Και την πίεση εκείνων οποίοι χρωστούν δάνεια και που αδυνατούν να ξεπληρώσουν. Η  Ρεμούλα, η Κακοδιοίκηση και η Τεράστια Δαγκάνα της Διαφοράς, διέλυσαν οικονομικά την χώρα, ξοδεύοντας μία μεγάλη Ειρηνική περίοδο, χωρίς Ουσιαστική Προσπάθεια η οποία θα στόχευε σε μία Βασική Ανάπτυξη της χώρας μας. Και αυτό το πέτυχε με τον χειρότερο τρόπο  το Πολιτικό μας Σύστημα και όσοι από αυτό, πολιτικοί, που διοίκησαν τον τόπο. Σίγουρα οι δεύτεροι επωμίζονται και την τεράστια Ευθύνη, αφού μονοπωλούσαν μεθοδικά αυτό το δήθεν «Λειτούργημα» για πολλά χρόνια.

Και φτάσαμε στο σημείο Μηδέν! Από όπου Πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ την αρχή! Και αυτό είναι το  Δύσκολο! Γιατί με δεδομένο το κακό Παρελθόν Διακυβέρνησης καλούμαστε αύριο μπροστά στις κάλπες να επιλέξουμε ένα  Σωστό Μέλλον, μετά από ένα πολύ κακό παρελθόν. Που  κάτω από τον μανδύα της υπερχρέωσης, δημιουργούσε μία Απατηλή Εικόνα  οικονομικής άνεσης. Και όταν  η Κρίση η Παγκόσμια, ξεγυμνώθηκε, τότε σταμάτησε και ο Τοκογλυφικός πια  δανεισμός της χώρας. Όχι από την προσπάθεια των πολιτικών μας ηγετών (οι οποίοι και απέκρυπταν όλοι τους την πραγματικότητα) αλλά, από την αδυναμία των Τραπεζών, να διαθέτουν συνέχεια κεφάλαια! Έτσι έγινε περίπου και μάθαμε και εμείς οι πολίτες, σε πια Φούσκα μέσα ζούσαμε σαν χαζοχαρούμενοι! Και μας ήρθε η κεραμίδα κατακέφαλα και ακόμα τραβάμε τα μαλλιά μας!...Και τώρα τι κάνουμε;….

Η στήλη αυτή δεν πρόκειται, να  κρίνει  υποψήφια πρόσωπα, κόμματα και νέους συσχετισμούς!

Είναι απόλυτα σεβαστές οι όποιες επιλογές του κάθε πολίτη. Υπάρχει η Οργή! Ο μεγάλος εκνευρισμός των Ανέργων, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και των Μικροσυνταξιούχων! Υπάρχει η Ανασφάλεια των εκατοντάδων χιλιάδων νέων μας, πολλοί από τους οποίους σκέπτονται την Φυγή από την χώρα, η αυτών που ήδη μετανάστευσαν. Για να βρουν κάποια σιγουριά, που θα τους ανακουφίσει από την Απελπισία! Και άλλα πολλά, τα οποία διαλύουν τον Κοινωνικό Ιστό μιας ολόκληρης χώρας. Ενός Λαού, που ήταν πάντα γελαστός και τώρα καλείται απότομα να «ξυπνήσει» από τον λήθαργο της Σιγουριάς της Ζωής. Στην οποία τον είχαν «ναρκώσει»!....

Και για όλα  αυτά που έγιναν και στα αποτελέσματα που αναγκαστικά πια, οδηγήθηκε η χώρα, είναι λογικό να έχουμε απρόβλεπτες  πολιτικές εξελίξεις στην χώρα. Δεν χρειάζονται ούτε απειλές, ούτε φοβέρες. Από την μία μεριά, πιεζόμαστε από τους δανειστές μας, οι οποίοι και σίγουρα αποβλέπουν στο δικό τους συμφέρον και υπάρχουμε και Εμείς, οι οποίοι καλούμαστε να  επιλέξουμε καλύτερους συνδυασμούς και πρόσωπα, κόμματα και συσχετισμούς, για να διορθωθεί η Πορεία τη χώρας.

Η προσπάθεια και δύσκολη είναι και επίπονη, για οποιαδήποτε λύση επιλεγεί. Και αυτό γιατί, ήδη είμαστε κυριολεκτικά «δεμένοι» σε ένα άρμα οικονομικό, το οποίο πολύ απλά επιδιώκει να πάρει πίσω τα δάνεια, τα οποία αφειδώς προσέφερε.

Γι’ αυτό καμία πρόβλεψη με σιγουριά δεν είναι δυνατή. Εδώ θα «παλέψει» το κριτήριο Της Τιμιότητας, που επιμένει να τιμωρήσει όλους εκείνους, που μας έφεραν έως εδώ (και είναι πάρα πολλοί), με το κριτήριο  της Ασφάλειας που και αυτή δεν είναι σίγουρη, αφού θα χρειαστεί Πάλι να εμπλακούν γνωστά πολιτικά πρόσωπα της Αποτυχίας!

Εκείνο όμως που είναι το μόνο από τώρα πολύ Σίγουρο, είναι πως αρκετά πολιτικά πρόσωπα θ’ απομακρυνθούν από την Πολιτική σκηνή. Και μέσα σε αυτά, σίγουρα θα υπάρξουν σοβαροί υπεύθυνοι, της μέχρι τώρα καταστροφής  της χώρας. Το λυπηρό είναι πως η «μπάλα» μπορεί να πάρει και μερικούς (λίγους το ευχόμαστε) αθώους. Άλλωστε  «όποιος ασχολείται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες»!

Ελπίζω οι   επιλεγόμενοι  στην Διακυβέρνηση της χώρας παλιοί και νεότεροι, ν’ αναλογιστούν με πολύ μεγάλη σοβαρότητα το που  βρισκόμαστε και να συνδέσουν το όνομά τους στην Επιτυχία και όχι στην πλήρη Αποτυχία!

Άλλο τίποτα  δεν μπορούμε  να σκεφτούμε!.....

Εκείνο που μένει σαν πολύ έντονο αίτημα, είναι πως η Δικαιοσύνη κάποτε θα πρέπει να εξετάσει, το γιατί και πως έγινε το Ελληνικό Έγκλημα. Και ποιοι είναι εκείνοι οι  πολιτικοί αλλά και οι  πολίτες που συμμετείχαν σε αυτό.

Ποτέ δεν θα ησυχάσει η χώρα εάν δεν αποκαλυφτεί η Αλήθεια! Η Ατιμωρησία  γεννάει Απειθαρχία!

Καλό σας βόλι λοιπόν και Αισιοδοξία! Η Ελλάδα και οι Έλληνες, θα επιβιώσουν και θα  ξανασηκωθούν, πιο Δυνατοί, πιο Υπερήφανοι!....