Η ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

• 
  
  
  
  Αυτό μάλλον δείχνει η τεράστια εμμονή όλων των κομμάτων, στο να  αγωνίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, του άμεσου παρελθόντος. Αποβλέποντας στο πως να προσελκύσουν οπαδούς αλλά και στελέχη, ακόμα και κομμάτων τα οποία τα κατέκριναν και συνεχίζουν να τα κατακρίνουν  για την μέχρι τώρα, πορεία τους. Χοντρό παράδειγμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα το οποίο, λειτούργησε στην αρχή σαν βαλβίδα εκτόνωσης της οργής ενός μεγάλου κομματιού του Λαού. Ο οποίος και μπουχτισμένος και δίκαια, από την πολύ δύσκολη καθημερινότητα σήμερα, στην Ελλάδα,  του έδωσε την ψήφο του! Το «θα πάψουμε να πληρώνουμε τα χρέη μας,  το θα ακυρώσουμε την Συμφωνία και το θα επαναδιαπραγματευτούμε (νέα Ελληνική λέξη, που πρώτο το ΠΑΣΟΚ, εφεύρε)και στην ανάγκη θα φύγουμε από την Ευρώπη» ξεσήκωσε τον κόσμο ακούγοντάς τα και μόνο. Μόλις όμως μέρα με μέρα μετά άρχισε να ψιθυρίζει, το ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ,  τα περί παραμονής στην Ευρώπη με  την οποία θα ξανασυζητήσει τους  απεχθείς όρους της δανειοδότησης,  χωρίς να διευκρινίζει, το πως και από που θα βρίσκει τα αναγκαία κεφάλαια…εκεί άρχισε να πισωγυρίζει…
• «Πρώτα οι ανάγκες του Κράτους, οι μισθοί και οι συντάξεις, τα νοσοκομεία, τα σχολεία κ.λ.π. και μετά οι χρεώστες!......Και εδώ είναι που απλώθηκε ένα πάγωμα στην Κοινωνία…..Μία κρυφή απογοήτευση…Όπως ανέκαθεν μας συμβαίνει σε αυτήν την χώρα….
• Το περίεργο δεν είναι μόνο αυτό. Που αφορά ξεκάθαρα και την Νοοτροπία μας (τον αιώνιο εχθρό μας). Ακούγεται για παράδειγμα, πως σε αυτό το κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, προσχώρησαν και  νέοι οπαδοί αλλά και  μεσαία στελέχη παλαιά από το ΠΑΣΟΚ!
• Εάν αυτό αληθεύει και εάν το ίδιο έχει γίνει και σε άλλα κόμματα (εννοούμε τα στελέχη), η ερώτηση είναι: πως είναι δυνατόν άνθρωποι, που κατείχαν πόστα σε κάποιο κόμμα επί σειρά ετών διαφορετικής γραμμής, ν’ αποβλέπουν και να υπολογίζουν στα σοβαρά πως, οι μέχρι τώρα  ψηφοφόροι τους, θα τους ακολουθήσουν  στον διαφορετικό δρόμο. Εδώ πραγματικά η στήλη προβληματίζεται. Γιατί εάν συμβαίνει αυτό (που μάλλον συμβαίνει) και όχι για πρώτη φορά τότε το βάρος της Ευθύνης και της Σοβαρότητας, πέφτει πάνω στους ώμους του ψηφοφόρου. Αφήστε που και το κόμμα που τους δέχεται, ενώ μέχρι τώρα είχαν πόλεμο μεταξύ τους, και σε αυτό λείπει η Σοβαρότητα. Που σημαίνει πως δυστυχώς για τίποτα δεν υπάρχει  ενδιαφέρον παρά, την κάποια ανέλκυση σε « καρέκλα». Δεν θέλουμε να πιστεύουμε πως αυτά συμβαίνουν γενικά  σε όλα τα κόμματα, αλλά πολύ το φοβόμαστε….
• Βρισκόμαστε μία εβδομάδα προ των εκλογών. Και ακόμα δεν διαφαίνεται κ’ αν, κανένα σημείο ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, και ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, για μία Κοινή Όλων Των    Κομμάτων Εθνική Σύμπραξη, κάποιου αναγκαίου ορισμένου χρόνου, μέχρι η Χώρα να ξαναβρεί τον δρόμο της. Μία πραγματική Πατριωτική Στάση! Μία στάση μπροστά σε ολόκληρη την Ευρώπη που θα τόνιζε την Σοβαρότητά μας και την Εγκυρότητά μας. Μία Στάση, που θα βοηθούσε την καλύτερη δυνατή διόρθωση επώδυνων μέτρων της Συμφωνίας.
• Ηθικό και τίμιο, θα ήταν σε αυτήν την Κυβέρνηση, να μην συμμετάσχουν καθόλου  στελέχη, τα οποία συμμετείχαν άλλοτε σε Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Αλλά κοινά αποδεκτά πρόσωπα από όλους, υπολογιζόμενης της διακριτής ικανότητας κάθε υποψηφίου, για αυτό το σοβαρό επιχείρημα της Διάσωσης της Χώρας. Κανένα κόμμα δεν πρέπει να  στερηθεί κάποιας παρουσίας, σε αυτό το εγχείρημα. Υπό τον όρο, πως από εδώ και πέρα, κάθε υποψήφιος βουλευτής, θα πρέπει να σέβεται τους Νόμους και να προσέχει την Συμπεριφορά του. Σε τέτοια άτομα, που προσβάλλουν το ίδιο το αξίωμά τους, θα Πρέπει η Πολιτεία ν’απαγορεύει το δικαίωμα της υποψηφιότητας για Βουλευτικό η άλλο Δημόσιο αξίωμα. Τελεία και παύλα. Δεν θα φτάσουμε το 2020 και ακόμα στην Ελλάδα θα μιλάμε για ανάρμοστη συμπεριφορά…..
• Τελειώνοντας η στήλη, επιθυμεί να κάνει μία σοβαρή κατά την άποψή της επισήμανση σε όλα τα κόμματα. Από εδώ και προς το Μέλλον στην Ελλάδα, οι Βουλευτικοί και περισσότερο οι Υπουργικοί θώκοι, θα μοιάζουν με ηλεκτρικές καρέκλες! Πέρασαν τα χρόνια του «χαλαρά» και του ωχαδερφισμού, τουλάχιστον για τους Πολιτικούς. Καλόν θα ήταν να περνούσε και για τον υπόλοιπο Λαό. Αλλά ας αρχίσουμε από εκεί. Τώρα ο Πολιτικός, πρέπει ν’ αποδώσει έργο. Όποιος δεν αποδίδει, ο Λαός θα τον στέλνει σπίτι του. Να ταλαιπωρεί το δικό του σπίτι και όχι τα ξένα! Μετά από τέτοια κατάντια του Κράτους, δεν μπορώ να πιστέψω, πως ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν θα γίνει πιο αυστηρός. Όσο γι’ αυτά τα φιλιά  και οι αγκαλιές του κόσμου σε μερικές συγκεντρώσεις και ομιλίες υποψηφίων, κάποτε καλό είναι να σταματήσουν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι εκεί για να «λειτουργήσουν» και να αγωνιστούν για το καλό της χώρας. Σεβασμός απόλυτος τους χρειάζεται και βέβαια ουσιαστική κριτική με Αξιοπρέπεια. Ούτε «γλείψιμο», ούτε τα σάλια μας!........
• Τελειώνοντας και με την πολύ μικρή βοήθεια που μπορούμε να δώσουμε, επιτρέψατέ μας να  αισιοδοξούμε μέχρι την τελευταία ώρα πως, όλοι οι Πολιτικοί μας, θα αποφασίσουν έστω την τελευταία στιγμή να Συνεργαστούν! Εν τη Ενώσει η Δύναμη!..