Τα ολίγα είναι δύσκολα, τα πολλά πανεύκολα!

Και έτσι είναι πραγματικά. Άκουσα στην τηλεόραση για το πρόβλημα της καθυστέρησης της αμοιβής των ωρομισθίων εκτάκτων καθηγητών. Και μιλάμε για μεγάλη καθυστέρηση. Ο υπουργός Παιδείας (νέος άνθρωπος) που του ετέθη το πρόβλημα με μεγάλη άνεση και χωρίς κανέναν ενδοιασμό ούτε προβληματισμό απήντησε: Πρέπει να γνωρίζετε πως οι αμοιβές των εκτάκτων καθηγητών δεν αναφέρονται μέσα στον ετήσιο προϋπολογισμό! Και όπως αντιλαμβάνεστε (δεν γνωρίζω πως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται αυτό), χρειάζεται χρόνος! για να υπογραφεί νέο κονδύλι για την υποχρέωση αυτή. Το ανέφερε αυτό λες και μιλούσαμε για κανένα πρόβλημα που προέκυψε ξαφνικά! Όταν το ίδιο πρόβλημα επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα, γιατί κανένας δεν σκύβει ούτε να το δει το πρόβλημα. Και ο ταλαίπωρος ο όποιος καθηγητής, πηγαινοέρχεται ακόμα και σε μακρινές αποστάσεις για να κάνει αυτά τα μίζερα ωράρια, για τα οποία κάνει υπομονή, μπας και ορισθεί πια μόνιμος και ησυχάσει. Όμηρος λοιπόν τρέχει έχοντας μπροστά του το "κόκκαλο" της ωρομισθίας και είναι "ευτυχισμένος" ακόμα που πέτυχε έστω και αυτό! Και που γίνονται αυτά τα απίστευτα; στην Παιδεία!! που όλοι οι πολιτικοί την έχουν για σημαία. Η οποία είναι τώρα χιλιομπαλωμένη και δεν της έμεινε τώρα ούτε το κοντάρι.Ας ήτανε όμως να πληρωθεί καμμιά εργολαβία (ζούμε στην Βασιλεία των εργολαβιών), η οποία όμως θα απέφερε και καμμιά σοβαρή μίζα και θα βλέπαμε εάν αυτό θα καθυστερούσε. Έτσι είναι η Αλήθεια! Τα λίγα λεφτά.....ποιος τα χ......ζει! Ενώ για τα πολλά που φουσκώνουν ορισμένες τσέπες, στο πι και φι κανονίζονται! Τι να συζητήσουμε τότε....και με ποιον τρόπο;......Όταν δεν υπάρχει Γάτος (αλλά Γάταρος), τότε οι αρουραίοι χοροπηδούν! Και μάλιστα με μοντέρνους ρυθμούς της Πανελεύθερης και Ασύδοτης και Ταλαίπωρης Εθνικής Οικονομίας!.....Συνεχώς μουρμουράω...αλλά τι να κάνω....προκαλούμαι!....