Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Προεκλογικός χρόνος Μηδέν για την χώρα.

Αν τι για ήρεμη καθημερινότητα και μετά από προβληματική Διακυβέρνηση της χώρας για περίπου έξη χρόνια, αναγκάζεται αυτή η χώρα να χάνει πάλι πολύτιμο χρόνο με εκλογές। Και βέβαια χωρίς αυτές δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει αυτό το Κράτος το οποίο βουλιάζει κάθε μέρα όλο και περισσότερο στον βούρκο της Αβεβαιότητας! Ήταν Ανάγκη μεγάλη να σταματήσει το Κακό! Εκείνο που μένει τώρα, είναι ν' αποκτήσει μία σταθερή αυτοδύναμη Κυβέρνηση, η οποία όμως και θα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος, που συσσωρεύθηκε πρόχειρα και απρογραμμάτιστα από το παρελθόν। Τότε που η χώρα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα χρόνια της κάποιας μεγαλύτερης από τώρα σταθερότητας, για να βάλει γερά θεμέλια ανάλογα με τις προτεραιότητες των βασικών αναγκών της। Εκείνο που μ' εκνευρίζει ( ένα από τα πολλά) είναι πως οι πολιτικοί μας του σήμερα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την νοοτροπία της πλειοδοσίας। Αυτό είναι πρόβλημα। Και είναι πρόβλημα γιατί όλα σχεδόν τα κόμματα (και περισσότερο τα αριστερά) μιλάνε για την άμεση ανάγκη της αύξησης του κατώτερου μισθού, χωρίς να τονίζουν πως πρώτα θα έπρεπε η εκάστοτε Κυβέρνηση να φροντίσει να ελέγξει την αισχροκέρδεια η οποία και εάν συνεχίσει να κινείται ανεξέλεγκτη, τότε πολύ απλά θα εξανεμίσει πολύ γρήγορα την όποια αύξηση μισθών। Εκεί μέχρι τώρα δεν γίνεται τίποτα। Εγώ δεν πιστεύω πως η κρατούσα Ελεύθερη Οικονομία, μπορεί να είναι και Ασύδοτη। Είναι η ανικανότητα της Πολιτείας να μεθοδεύσει τον απαραίτητο έλεγχο της Αγοράς, με Συνέπεια αλλά και με Συνέχεια। Και όποιος επαναλαμβάνει την ασύδοτη τιμολογιακή συμπεριφορά να βγαίνει από το "παιχνίδι" της Αγοράς, αλλά και να τιμωρείται εξοντωτικά। Μόνο έτσι ο "Ελληνάρας" θα ηρεμήσει। Όταν λειτουργεί ο Νόμος σωστά τότε όλοι αυτοί που παρανομούν θα μπούνε στο καβούκι τους। Προκειμένου να τα χάσουν όλα! Βασική προϋπόθεση όμως για να επιτύχει όλο αυτό το εγχείρημα, είναι οι όποιοι κυβερνώντες να είναι πρότυπα της Τιμιότητας και όχι αντιθέτως ν' αποτελούν την σάπια κεφαλή του Ψαριού! Δύσκολα πράγματα για να επανέλθουμε στην Τάξη। Αλλά τώρα Απαραίτητα। Γιατί εάν δεν γίνουν τότε η Ελλάδα απλά θ' αυτοκτονήσει!
Ας ελπίσουμε γιατί μόνο αυτό μας έχει απομείνει। Η Ελπίδα!.....Εγώ πάντως θέλω να ελπίζω।
Αλίμονο εάν παραιτηθώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου