Όπως έμαθα, επρόκειτο περί ενός δυστυχισμένου νέου, ο οποίος, από την ημέρα της γέννησής του, αντιμετώπισε την ανασφάλεια πρώτα από τους γονείς του. Υιοθετήθηκε από μωρό και είχε την τύχη, να πέσει στα χέρια καλών ανθρώπων. Ήταν η μοναδική μέχρι τώρα περίοδος στην Ζωή του, που τον βρήκε η Τύχη! Τους οποίους όμως θετούς γονείς του, τους έχασε μετά και αντιμετωπίζοντας το χάος, η ανασφάλεια τον κατάπιε για δεύτερη φορά και έπεσε βαθιά στα χέρια του πιο τρομακτικού Δαίμονα! Του Δαίμονα των ναρκωτικών! Από εκεί και ύστερα, δεν μπόρεσε να σταθεί πουθενά…..Και τώρα πάλι εγκαταλείποντας μια στέγη, την οποία δεν μπορούσε να συντηρήσει, από μόνος του απομακρυνόταν, για να εγκατασταθεί πάλι στην μητέρα του, η οποία και αυτή, βρισκόταν σε κακό χάλι. Τα πράγματα του έπεφταν εδώ και εκεί. Τον πλησίασα. Σταμάτησε μόλις με αισθάνθηκε δίπλα του. Του σήκωσα μερικά από τα πράγματά του και του τα έδωσα. Τον ερώτησα το γιατί δεν αισθάνεται καλά. Κοντοστάθηκε λαχανιασμένος και με τα θολά του μάτια με κοίταξε. Τώρα που τον είχα απέναντί μου, αισθάνθηκα σαν να μην με έβλεπε. Έμοιαζε σαν να με διαπερνούσε με το βλέμμα του. Μου είπε: «γυρίζω πίσω πάλι κοντά στην μητέρα μου!» Το είπε σαν παράπονο, με τον τόνο που του δίνει ένας άνδρας 42 περίπου χρονών. «Γιατί τον ρώτησα γιατί…..;» «Εδώ βρέφος ήμουνα και μ’ αρνήθηκε……και πάλι θα με διώξει τώρα…..δεν είναι η πρώτη φορά! Δυστυχώς έπεσα σε βαθύ πηγάδι και δεν μπορώ να γλιτώσω!» Και ξέσπασε σε λυγμούς!.......Βρισκόταν σε κάποια αναλαμπή του μυαλού του και μου τα είπε πολύ γρήγορα, σίγουρα φοβούμενος να μην τον εμποδίσει ο Δαίμονάς του. Ο δυστυχής σαν να αντιμετώπιζε την Κόλαση!
Αισθάνθηκα πολύ άσχημα, που δεν μπορούσα να τον βοηθήσω ουσιαστικά. Αυτός συνέχισε τον δρόμο του. Εγώ καρφώθηκα στην θέση μου ανίκανος για οτιδήποτε! Αισθάνθηκα άσχημα, πρώτα με τον εαυτόν μου. Και μετά με την Κοινωνία μας, που μιλάει συνεχώς για δήθεν Ανάπτυξη και αντί ν’ αναπτύσσεται Κοινωνικά, εκείνο που μετράει γι’ αυτήν, είναι το Κέρδος, η Αδικία, η έλλειψη Πρόνοιας και γενικά η έλλειψη Άμυνας κατά των Δαιμόνων της Ζωής μας, η Πείνα, τα Ναρκωτικά και το Αλκοόλ, με όλα τα παρεπόμενά τους. Που είναι το αδηφάγο Έϊτζ και τα ψυχοφθόρα προβλήματα που κατατρώγουν τον ιστό της Κοινωνίας των απανταχού ανθρώπων.
Ανέκαθεν διερωτώμαι το γιατί δεν υπάρχει σαν μοναδική άμυνα όλων των Ανθρώπων, η ποινή του θανάτου για όσους αποδεδειγμένα, ασχολούνται, ζούνε και πλουτίζουν από την εγκληματική εκμετάλλευση των θυμάτων τους! Η απάντηση που διαβάζω πολλές φορές, πως είναι Αντιχριστιανικό, το να αφαιρείται η Ζωή κάποιου ανθρώπου, δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Για την Ζωή τόσων χιλιάδων οικογενειών, που μέσα τους υπάρχουν θύματα του Αλκοόλ και των Ναρκωτικών, ποιος ενδιαφέρεται;
Αυτό είναι Χριστιανικό; Είναι Χριστιανικό να «σταυρώνονται» τόσοι άνθρωποι, προς όφελος αυτών οι οποίοι εκμεταλλεύονται σκοτώνοντας συνεχώς και δεν τιμωρούνται;…. Υπάρχει πραγματικά Χριστιανός που μπορεί ν’ αντέξει την εικόνα που εγώ αντίκρισα για πρώτη φορά στην ζωή μου, από τόσο κοντά;..
Είναι Χριστιανικό, το να αφήνουμε τους όποιους «δολοφόνους», να ταλαιπωρούν χιλιάδες οικογένειες;…..
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας, εάν σήμερα εν έτος 2012, δεν έχουμε καταφέρει να δώσουμε ουσιαστικό χέρι βοήθειας σε τόσο δυστυχισμένο κόσμο. Η Εξαχρείωση, που φέρνει την Απελπισία και τον Πανικό, οδηγεί αυτόματα σε πράξεις βίαιες και παράνομες! Αφού το Τέρας, αυτός ο Δαίμονας των ναρκωτικών, κατατρώγει μέρα με την μέρα, τα εγκεφαλικά κύτταρα των θυμάτων του. Παρανομώντας λοιπόν όλα αυτά τα θύματα οδηγούνται στην φυλακή! Αντί να τα περιθάλψουμε και να τους προσφέρουμε Σιγουριά και Αγάπη, τους ρίχνουμε στα σίδερα και εκεί τους αποτελειώνουμε…Γιατί εκεί μαθαίνουν πως να γίνουν «βαποράκια» για να επιβιώσουν πιο εύκολα και με αυτόν τον τρόπο να υπηρετήσουν τον Δαίμονά τους!...Ποιος φταίει; τι φταίει;…..ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΤΑ! Γιατί όλοι μας υποκρινόμαστε (πρώτος εγώ), πως δεν υπάρχει πρόβλημα και μόλις το πρόβλημα χτυπήσει την πόρτα του σπιτιού μας, τότε αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε…….Τι να πούμε τώρα εμείς όλοι οι υπόλοιποι για την Κρίση, την Ανεργία, την φτώχεια που εδώ και τρία χρόνια άρχισαν να κατατρώγουν τον Κοινωνικό μας ιστό;….
Το πολύ τραγικό είναι πως αυτό το πρόβλημα με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, είναι παγκοσμίως γνωστό. Όλα τα κράτη υποφέρουν, όλα δείχνουν να προσπαθούν, αλλά μου είναι πολύ περίεργο, πως δεν μπορούν να το λύσουν. Εκείνο όμως που είναι προκλητικό, είναι η ουσιαστική Ατιμωρησία των παράνομων αυτών ατόμων που όμοια με γιγάντιες «βδέλλες» πίνουν το αίμα των ανίσχυρων παιδιών μας. Το να βγούμε στους δρόμους, γιατί είμαστε άνεργοι, γιατί μειώθηκαν οι συντάξεις μας, για την Ακρίβεια, για τα χαράτσια το καταλαβαίνω απόλυτα. Για τα ναρκωτικά και το «βρώμικο» αλκοόλ δεν θα γίνει ποτέ καμία διαμαρτυρία;……Δεν άκουσα και ποτέ κανένα Κόμμα, από την Άκρα Δεξιά μέχρι την Άκρα Αριστερά, την Κεντροδεξιά, τις όποιες Συνιστώσες, αυτό το πρόβλημα να το τονίζουν και να δείχνουν τουλάχιστον πως θέλουν να το λύσουν…αντίθετα…Απόλυτη σιωπή! Λες και είναι δευτερεύον πρόβλημα. Κατά τα άλλα συνεχώς τονίζουν όλοι πως μοναδικός στόχος τους είναι, να προστατέψουν και να διαφυλάξουν τον έρημο τον Λαό, από κάθε κίνδυνο. Και με αυτό τον τρόπο, αισθάνονται πως κάνουν το καθήκον τους…….Αλίμονο σε εκείνον που τον κυνηγάει ο Δαίμονας!....Ακόμα και οι κοντινοί συγγενείς του, οι ίδιοι οι γονείς του φτάνουν στο σημείο να μην αντέχουν το ίδιο το παιδί τους! Και η Πολιτεία κοιμάται τον ύπνο του Δικαίου!....
Δυστυχώς μοιάζουμε με «παχύδερμα» (εγώ πρώτος), που λιαζόμαστε χαλαρά στην παραλία….απολαμβάνοντας το φρεντοτσίνο μας μέχρι να μας βρει και εμάς ο Δαίμονας!.......
Όσο για την δόση που εγκρίθηκε από τους δανειστές μας, οι μέρες μας θα είναι δύσκολες…..Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, ποιο είναι το σωστό η το λάθος. Το θέμα ήταν να μην είχε γίνει τέτοιου μεγέθους οικονομική κακοδιαχείριση, από όλους τους μέχρι τώρα πολιτικούς ηγέτες!
Και εγώ τώρα αναφέρω τα ναρκωτικά!....Δεν έπρεπε να φτάσουμε έως εδώ, γιατί εκτός των μύριων άλλων προβλημάτων που μας δημιούργησαν, έδωσαν και την δυνατότητα στον Δαίμονα να «θερίσει» περισσότερα θύματα………Δυστυχώς…………Είναι τόσα πανέμορφα τα δώρα που μας χαρίζει η ίδια η Ζωή και τόσο απλά και εμείς προσπαθούμε να ξεπεράσει ο ένας τον άλλο, σε απόκτηση μεγαλύτερου σπιτιού (μετά πισίνας βέβαια), καλύτερου αυτοκινήτου και έντονης διασκέδασης στην Μύκονο!....Ελπίζω πως αφού έτσι και αλλιώς φτάσαμε σε αυτήν την ατέλειωτη οικονομική Κρίση, ίσως αλλάξουμε με την ευκαιρία, την Νοοτροπία μας (βασικό εμπόδιο και αυτή) και διορθώσουμε τα λάθη στα οποία μας οδήγησαν έως εδώ. Κάποιο κέρδος για την κοινωνία μας, θα είναι και αυτό. Αλλά και να μην ξεχνάμε ποτέ τους Δαίμονες της Ζωής μας! Που καραδοκούν να μας εξαφανίσουν!......Γι’ αυτό παράλληλα με την οικονομική μας κατάσταση, Είμαστε Υποχρεωμένοι, να αγωνιούμε και για την κατάσταση του Κοινωνικού Ιστού μας! Τα τεράστια προβλήματα της καθημερινότητας, η Ανασφάλεια των παιδιών, ο αγώνας για την Επιβίωση, είναι οι αιτίες, που «εφοδιάζουν» τον Δαίμονα, με καινούργιους σκλάβους για περισσότερη εκμετάλλευση, μεγαλύτερο κέρδος. Όχι λοιπόν αναβολές στις Κοινωνικές ανάγκες, των παιδιών που διάφορες κακές συνθήκες, τα ρίχνουν στην αγκαλιά του Δαίμονα!......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου