Μεγαλύτερη Ευαισθησία  για την  Αξιοπρέπεια των νεκρών μας!

Μου είναι πολύ δύσκολο τέτοιες Άγιες  προ Πάσχα, να γράφω για τέτοια λεπτά θέματα. Μου ήταν όμως τελείως αδύνατο να συγκρατηθώ και να μην κρίνω καταστάσεις, οι οποίες από μικρό παιδί που ήμουν, ανέκαθεν με ξένιζαν και αργότερα με εξόργιζαν, μπροστά στον τρόπο που ενταφιάζουμε τους νεκρούς μας.

Χτες ειδικά κατά την διάρκεια της ταφής του αδελφού μου, ήταν που το καζάνι του εγκεφάλου μου στα 75 χρόνια μου εξερράγη!

Ο τρόπος που προσπαθούσαν να τοποθετήσουν το φέρετρο μέσα στον φρεσκοσκαμένο λάκκο, ήταν (όπως πάντοτε άλλωστε) ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!...

Δύο άνδρες με κάτι μωβ λουριά, πάλευαν να ισορροπήσουν μέσα στον λάκκο το φέρετρο! Ο οποίος και πολύ λίγο πιο μεγάλος από το μέγεθος του φέρετρου ήταν, αλλά και πολύ ρηχός!… Μετά από τρία τέσσερα (απαράδεκτα) ταρακουνήματα κατόρθωσαν επιτέλους να τον τοποθετήσουν.

Ο τρόπος αυτός της ταφής παραμένει ο ίδιος, όσα χρόνια ζω. Επί τέλους κανένας από τους υπεύθυνους της Κεντρικής Εκκλησίας και τους Δημάρχους, δεν βρέθηκε να σκεφτεί κάποιον τρόπο καλύτερο από αυτόν που τόσα χρόνια ακολουθούν;..

Ποτέ σε αυτήν την χώρα, δεν θα μάθουμε ν’ αντιγράφουμε το πως κάνουν ορισμένα πράγματα άλλοι λαοί;………

Έχουμε δει πολλές φορές ταφή νεκρών στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση όπου υπάρχει ειδικός μηχανισμός στον τάφο, ο οποίος  βοηθάει με ευλάβεια να μπει το φέρετρο στον λάκκο!

Το σκάμμα του λάκκου είναι πολύ βαθύτερο και έτσι ο νεκρός δεν ευρίσκεται 20 πόντους κάτω από την επιφάνεια της γης. Οι άνδρες που ασχολούνται με αυτήν την «ειδική» εργασία είναι ντυμένοι με ειδικές διακριτές καθαρές φόρμες, ξυρισμένοι και καθαροί!...

Συμπληρώνοντας την εικόνα, οι τάφοι οι οποίοι ανοίχτηκαν και είναι έτοιμοι να δεχτούν νεκρούς, είναι σκεπασμένοι με ειδικό κάλυμμα και όχι ορθάνοιχτοι στην κοινή θέα! Είναι θέμα νοικοκυρέματος και σεβασμού στους πολίτες! Και από την Εκκλησία και από τους Δήμους!

Αυτά εν έτος  2014! Και μη χειρότερα!.....

Υπάρχει επί πλέον πρόβλημα και κατά την εκταφή των νεκρών όμως. 

Πολλοί γνωρίσαμε εικόνες φρίκης από οστά και σάρκες που δεν πρόλαβαν για διαφόρους λόγους ν’ αλλοιωθούν στον χρόνο και λόγω της έλλειψης χώρου στα νεκροταφεία της Αθήνας. Και γινόμαστε θεατές εικόνων που μαρτυρούν αδιάψευστα τον μη σεβασμό των νεκρών μας!

Πολλά ζητάω φαίνεται…… Ζητάω όμως πολλά γιατί πιστεύω, πως τουλάχιστον στο τέλος της Ζωής του ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, αξίζει μιας Αξιοπρέπειας! Είναι τόσο δύσκολο αυτό;………