Άρωμα Φθινοπωρινής Ελπίδας!......

        

Ήταν πολύ φυσικό, μετά από ένα  οδυνηρό πέρασμα αρκετών μηνών γεμάτο από μία καταθλιπτική ομίχλη Ανασφάλειας, να ζητήσουμε κάποιο παράθυρο Ελπίδας!
Είναι μεγάλη η ανάγκη ν’ αναπνεύσουμε λίγο καθαρό οξυγόνο και  βέβαια να ηρεμήσουμε λίγο. Μετά από έναν ορυμαγδό δηλώσεων, αποφάσεων, απειλών και αναγκαστικών μέτρων, για ένα ξεκοίλιασμα ουσιαστικό των  εσόδων μας.
Είναι Ουτοπία αυτό;…..δεν ξέρω. Εκείνο που όμως γνωρίζω πολύ καλά, είναι πως πέρασε ένα καλοκαίρι γεμάτο από δυστυχία που κυριολεκτικά «έπνιξε» τους οικονομικά αδύνατους, έστειλε στην Ανεργία χιλιάδες νέους αλλά και μεγάλους ανθρώπους, πετώντας τους στο περιθώριο, τον καθένα με την σκληρή του μοίρα. Οδήγησε νέους και νέες (και συνεχίζει  να το κάνει) στην λύση της Μετανάστευσης. Χώρισε αντρόγυνα, διέλυσε σπίτια! Ένας «Κοινωνικός Σεισμός» πολλών ρίχτερ! Η Αγωνία τους χρέους, που δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις και τα συνεχόμενα «χαράτσια» και μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι φόροι σαν όρνια να σε προσεγγίζουν από παντού, όλα αυτά μας έπνιξαν εδώ και τρία χρόνια συστηματικά.
Χρειαζόμαστε λίγο «αέρα» φίλοι μου. Και ας είναι ακόμα και ουτοπικός! Τον θέλουμε, τον ζητούμε! Και αφού δεν μας τον δίνει κανείς, κανονίζουμε έστω να τον ονειρευτούμε!....Και όλα αυτά τα τραβάμε γιατί μια Ζωή ολόκληρη θρέψαμε ένα Σύστημα Κομματικό, που αντί να οργανώσει την πανέμορφη πατρίδα μας,     στέρεψε από την μονάκριβη δροσιά της! Δεν ήταν όλοι τους οι πολιτικοί υπεύθυνοι, αλλά ήταν οι πιο πολλοί!...Και εμείς οι πολίτες, αυτής της χώρας που με το Παρελθόν της, φώτισε το μέλλον  όλων σχεδόν των άλλων χωρών, έμεινε η ίδια στο σκοτάδι και δέχτηκε και του Κόσμου τους εξευτελισμούς! Με τα ίδια μας τα χέρια και εμείς οι ίδιοι, αν όχι πάντα όλοι, αλλά οι περισσότεροι, βγάλαμε τα μάτια μας! «Τα φάγαμε όλοι μαζί;»Όχι βέβαια. Αλλά «φάγαμε» και εμείς! Αυτό γιατί οι διοικούντες την χώρα αυτήν, μας κρατούσαν από την μύτη,  πάρα πολλά χρόνια τώρα υποσχόμενοι κάπου να μας βολέψουν! Και άλλοι βολευόντουσαν και άλλοι περίμεναν στην ουρά για χρόνια! Και σε κάθε  περίοδο εκλογών ρίχναμε την ψήφο μας «δαγκωτή» και γυρίζαμε στο σπίτι μας, ήσυχοι και πανευτυχείς που κάναμε το καθήκον μας. Όταν ήλθε το «τούβλο» ολόκληρο στο κεφάλι μας , τότε ήταν που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε, το τι έχει γίνει! Πολλά και διάφορα για πολλούς και για την χώρα μας ένα μεγάλο και ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝ! Ακόμα και αυτήν την  στιγμή που γράφεται το κείμενο, βρίσκουν κομμάτια από Ελλάδα, πού ούτε τα φαντάζονταν οι πολιτικοί μας! Ένα τεράστιο γεμάτο τρύπες μπαλόνι, ήταν η Ελλάδα, που όταν ξεφούσκωσε τελείως από την Κακοδιαχείριση, την Διαφθορά και την Σπατάλη, άρχισε να πέφτει με ορμή προς τα κάτω με ιλιγγιώδη ταχύτητα!....Και εμείς;….Τι πρέπει να κάνουμε τώρα υπ’ αυτές  τις συνθήκες;…..Δυστυχώς μόνο να ελπίζουμε! Τώρα χρειαζόμαστε Σύμπνοια πολύ περισσότερο από κάθε φορά! Αυτή δεν θα καλύψει τα μέχρι τώρα «τρωκτικά» που ρήμαξαν την Ελλάδα !Αυτό είναι παραπάνω από σίγουρο! Είναι δύσκολο να  συγκρατήσεις την οργή σου! Είναι δύσκολο να πείσεις αυτούς που μείνανε από δουλειά, αυτούς που δεν τους φτάνει το εισόδημα για ν’ αντιμετωπίσουν την καθημερινότητά τους, αυτούς που φεύγουν στο εξωτερικό με την πίκρα στην ψυχή τους που για μία άλλη ακόμα φορά η Ελλάδα τους «διώχνει» όπως έδιωξε τόσους άλλους! Είναι πολύ δύσκολο να δεχτείς πως για χρόνια πολλά «παίξανε» με την Ζωή σου. Η Ζωή άλλωστε είναι μόνο μία φορά!
Μπορούμε όμως να Ελπίζουμε! Να Ελπίζουμε πως από εδώ και εμπρός θα βάζουμε λίγο παραπάνω το μυαλό μας να δουλέψει. Άλλος πια να μην μας ξαναγελάσει! Να γίνουμε καλύτεροι! Να αλλάξουμε ριζικά την Νοοτροπία μας!
Κάποιοι διαβάζοντας όλα αυτά, τους βλέπω να χαμογελάνε λίγο πικραμένα! Τους καταλαβαίνω! Ο δρόμος (όπως τον φτάσανε)είναι πολύ δύσκολος. Είμαστε όμως τουλάχιστον οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, αρκετά προπονημένοι! Θα φύγει η ομίχλη και θα βρεθούμε σε καλύτερες ημέρες. Ημέρες όχι της Ματαιοδοξίας και της άκρατης Υπερκατανάλωσης. Ημέρες της Παραγωγής! Ας δούμε και εμείς κάποια στιγμή τους νέους μας και τις νέες μας μακριά από τις καφετέριες βράδυ-πρωϊ! Ας τους δούμε στην εργασία τους. Οι καφετέριες και τα μπαράκια περισσεύουν στην Ελλάδα!...Πολλές νέες γυναίκες ας μαγειρέψουν και λίγο περισσότερο! Δεν αλλάζει το επίπεδό τους επειδή θα λερώσουν λίγο τα χεράκια τους!Το το τραπέζι είναι εκείνο που "μαζεύει" την οικογένεια. Βοηθάει στη  επικοινωνία  με  τα παιδιά και βέβαια διατρέφει την οικογένια πιο οικονομικά και το σπουδαιότερο πιο υγιεινά!   Οι μανάδες τους και εργάζονταν και κρατούσαν τα σπίτια τους. Τώρα με το παραμικρό «Χωρίζουμε!» «Χωρίζουμε» είπε κάποια νεόνυμφη,» γιατί εγώ δεν παντρεύτηκα για να σου ψήνω τον καφέ σου το πρωί» στον άνδρα της! Υπάρχουν πολλές δουλειές που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά ο σημερινός άντρας, μια που και η γυναίκα δουλεύει σήμερα. Αν θέλουμε να μιμιθούμε (πιθικίσουμε το λέω εγώ αυτό), τους Άγγλους, Γάλλους η Αμερικανούς, η ότι διάολο διαλέγει ο καθένας ας το κάνουμε μέχρι κάποιου σημείου. Ας παραμείνουμε όμως  Έλληνες  Ευρωπαίοι π’ ανάθεμά με!....
Αυτά και εύχομαι σε όλους τους φίλους και φίλες, νέους και νέες (αυτές θα τα βάλουν μαζί μου, σίγουρα) ένα Καλό  Φθινόπωρο γεμάτο από Ελπίδα Υγεία και Χαρά!....